سیدمهدی بنیهاشمی، حافظ کل قرآن کریم از شهرستان کاشان، در مرحله نهایی نهمین دوره مسابقات قرآن، عترت و نماز فرهنگیان سراسر کشور که خردادماه سالجاری با حضور ۱۶٠ نفر در دو بخش بانوان و آقایان و در پنج رشته قرائت تحقیق، حفظ کل، حفظ ۱٠ جزء، روش تدریس احکام و نهجالبلاغه در مشهد مقدس برگزار شد، رتبه اول این مسابقات را بهدست آورد. خبرنگار ایکنا از اصفهان گفتوگویی با این فرهنگی حافظ کل قرآن انجام داده است که متن آنرا در ادامه میخوانید.
ایکنا ـ لطفاً خودتان را معرفی کنید.
سیدمهدی بنیهاشمی، متولد ۱۳۷۳ و دبیر قرآن و معارف آموزش و پرورش کاشان هستم. تاکنون به فضل الهی موفق به کسب رتبههای متعدد در رشته حفظ کل و حفظ ۲٠ جزء شدهام و اخیراً نیز نفر اول مسابقات فرهنگیان سراسر کشور در رشته حفظ کل شدم.
ایکنا ـ از چه زمانی شروع به حفظ قرآن کردید و طی چند سال موفق به اتمام حفظ شدید؟
من هم مانند بسیاری از دوستان، قرآن را با صدای استاد عبدالباسط آغاز و در گام نخست در کلاسهای صوت و لحن شرکت کردم. بعد از مدتی در کلاسهای مؤسسه قرآنی نور راوند حضور یافتم و در نهایت، سال ۱۳۸۹ به مؤسسه «حافظان وحی» کاشان وارد شدم. در طرح حفظ یکساله قرآن کریم نامنویسی کردم و از محضر استادان مجرب این مؤسسه از جمله آقایان عربی، بلوچ، پیمبرپور و... بهره بردم. بعد از دوره یکساله نیز در محضر استاد اصفهانیان و دیگر استادان قرآنی بزرگوار کاشان بودم که زحمت فراوان کشیدند.
ایکنا ـ مؤثرترین شخصی که باعث شد به حفظ قرآن کریم بپردازید، چه کسی بود؟ چگونه به مسابقات قرآن، عترت و نماز فرهنگیان سراسر کشور راه یافتید؟
استاد شاهی و مؤسسه قرآنی نور راوند در شروع حفظ من بسیار مؤثر بودند. مسابقات قرآن، عترت و نماز هرساله برای فرهنگیان سراسر کشور برگزار میشود که با ثبتنام در این مسابقات و کسب رتبه اول در سطح شهرستان و استان به مرحله کشوری راه یافتم.
ایکنا ـ نگاه یک فرهنگی حافظ قرآن به محیط شغلی خود چگونه است؟
براساس آیه ۲٠ سوره مزمل که میفرماید: «... فَاقرَءوا ما تَيَسَّرَ مِنَ القُرآنِ؛ پس هرچه از قرآن ميسر شد، تلاوت كنيد»، سعی کردهام قرآن را وارد زندگی نوجوانان کنم، بهگونهای که دانشآموزان با قرآن بیشتر آشنا شوند و با آن انس بگیرند. همچنین با عزیزانی که استعداد بیشتری دارند، تخصصیتر کار کنم تا جایی که در نهایت قرآن در زندگی آنان جاری شود.
ایکنا ـ زیباترین آموزه قرآن در نگاه شما چیست؟
یکی از نکات زیبا و آموزنده قرآن، قدرشناسی و شکرگزاری نسبت به نعمتهای خداوند است که حضرت حق در قرآن کریم بارها به این موضوع اشاره و برخی از پیامبران را با این ویژگی معرفی کرده است، مانند حضرت نوح(ع)، که در اینباره در آیه 3 سوره اسراء میخوانیم: «ذُرِّيَّةَ مَن حَمَلنا مَعَ نوحٍ إِنَّهُ كانَ عَبدًا شَكورًا؛ ای فرزندان کسانی که به کشتی نوحشان بردیم و از هلاک نجاتشان دادیم، چنانکه نوح بسیار بنده شکرگزاری بود، شما هم مانند او شاکر باشید تا نجات یابید.» آیه ۱۲۱ سوره نحل نیز درباره حضرت ابراهیم(ع) میفرماید: «شاكِرًا لِأَنعُمِهِ اجتَباهُ وَ هَداهُ إِلى صِراطٍ مُستَقيمٍ؛ شکرگزار نعمتهای پروردگار بود، الله او را برگزید و به راه راست هدایتش کرد.»
اما خداوند نسبت به بیشتر بندگان در موضوع شکرگزاری گلایه دارد. در آیه ۱۳ سوره سبأ میخوانیم: «... قَليلٌ مِن عِبادِيَ الشَّكورُ؛ و شمار اندکی از بندگانم سپاسگزارند.» حال آنکه خداوند در آیه ۱۴۷ سوره نساء به صراحت میفرماید: «ما يَفعَلُ اللَّهُ بِعَذابِكُم إِن شَكَرتُم وَآمَنتُم وَكانَ اللَّهُ شاكِرًا عَليمًا؛ اگر سپاسگزار باشید و ایمان بیاورید، الله را با عذاب شما کاری نیست و خدا قدرشناس و داناست» و آنچه در اینجا جالب توجه به نظر میرسد، اینکه شکرگزاری بر ایمان مقدم شده است.
از سویی خداوند قول داده که اگر ما قدرشناس نعمتهای الهی باشیم، ظرفیت ما و همچنین نعمتهایش را بر ما افزون خواهد کرد و چنانچه ما در برابر خداوند و نعمتهایش ناسپاس باشیم، عذابی سخت در انتظارمان خواهد بود، همانطور که در آیه ۷ سوره ابراهیم(ع) میخوانیم: «وَإِذ تَأَذَّنَ رَبُّكُم لَئِن شَكَرتُم لَأَزيدَنَّكُم وَلَئِن كَفَرتُم إِنَّ عَذابي لَشَديدٌ؛ و زمانی را به یاد آورید که پروردگارتان وعده داد اگر سپاسگزاری کنید، حتماً نعمتم را بر شما میافزایم و اگر ناسپاسی کنید، بیگمان عذابم سخت و شدید است.» شکر نعمت، نعمتت افزون کند، کفر نعمت از کفت بیرون کند.
ایکنا ـ و سخن پایانی...
خداوند در آیه 105 سوره توبه میفرماید: «وَقُلِ اعمَلوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُم وَ رَسولُهُ وَالمُؤمِنونَ وَسَتُرَدّونَ إِلى عالِمِ الغَيبِ وَالشَّهادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِما كُنتُم تَعمَلونَ؛ و بگو عمل کنید که الله و فرستادهاش و مؤمنان عمل شما را خواهند دید و به زودی به سوی دانای نهان و آشکار بازگردانیده میشوید و آنگاه شما را از کردارتان آگاه میکند.»
طبق همین آیه اگر واقعاً متوجه باشیم که خداوند ناظر بر اعمال ماست، بسیاری از خطاها دیگر از ما سر نخواهد زد و زندگیمان رنگ و بوی خدایی بیشتری خواهد گرفت. به امید روزی که هم عامل به قرآن باشیم و هم قرآن در زندگی ما جاری شود.
زهراسادات محمدی
انتهای پیام