در دنیای امروز، تصمیم به فرزندآوری و بهخصوص داشتن فرزندان بیشتر، اغلب با تردید و نگرانی همراه است. محدودیتهای مالی، اجتماعی و زمانی، بسیاری را از تجربه لذت داشتن خانوادهای بزرگتر منصرف میکند؛ اما آیا این نگرانیها واقعاً منصفانهاند؟ خبرنگار ایکنا از اصفهان در این زمینه با فاطمه زاهدی از مبلغان طرح جوانی جمعیت گفتوگویی انجام داده است؛ کسی که با تجربه شخصیاش این باورهای رایج را به چالش میکشد و از برکاتی میگوید که داشتن فرزندان بیشتر برایش به ارمغان آورده است.
فاطمه زاهدی متولد ۱۳۶۳ در کاشان هستم. تحصیلاتم، سطح سه حوزه علمیه است. سال ۱۳۸۴ ازدواج کردم و به لطف خدا، شش فرزند دارم. در حال حاضر در قم زندگی میکنم؛ اما آخر هفتهها و ایام تعطیلات به کاشان نزد خانواده میآیم.
چند سالی است که مبلغ طرح جوانی جمعیت هستم. سال گذشته مقالهای با عنوان «تربیت خانواده قرآنی از دیدگاه امام خامنهای» داشتم که برگزیده کشوری شد و همچنین دیماه سال گذشته، برگزیده اولین کنگره زنان مؤثر استان اصفهان شدم. در سال جاری هم توانستم در دومین رویداد جایزه جوانی جمعیت استان اصفهان برگزیده شوم.
من مدرک دوره تربیت مربی قرآن دارم و گاهی در جایگاه مربی حفظ، روانخوانی و... در فرهنگسراها، مؤسسات یا مکانهای تبلیغی بر سر سفره قرآن مستفیض شدهام. در دوران نوجوانی هم توفیق داشتم و اجزائی از قرآن را حفظ کردم و سطح سه حوزه را در رشته تفسیر گذراندم.
من بهطور بسیار محسوس و واضح، دست خدا را در زندگی مشاهده میکنم. خداوند در آیه ۷۳ سوره مبارکه هود میفرماید: «رَحْمَتُ اللّهِ وَبَرَكَاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ...؛ رحمت و برکات خدا مخصوص شما اهل بیت(ع) است.» در تفسیر نور ذیل این آیه آمده که فرزند صالح، رحمت و بركت از جانب خداست. از سویی بهمراتب هر چه تعداد فرزندان بیشتر شدند، فعالیتهای اجتماعی، پژوهشی، هنری و قرآنیام ارتقا یافت و برکت زمانی و نظم کاری را مشاهده کردم.
در آیه ۵۹ سوره یونس میخوانیم: «قُلْ بِفَضْلِ اللّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِكَ فَلْيَفْرَحُواْ هُوَ خَيْرٌ مِّمَّا يَجْمَعُون؛ بگو که باید منحصراً به فضل و رحمت خدا شادمان شوند و به نزول قرآن مسرور باشند که آن بهتر و مفیدتر از ثروتی است که میاندوزند.» طبق بیان این آیه، بهترین ثروت، فضل و رحمت خداوند است.
سیره اهل بیت(ع) و بزرگان برای من بهترین الگو و خطکش تربیت فرزندان است و سعیام بر این بوده تا هرچه نیاز است، از قرآنیکردن محیط زندگی، ارتباط با دوستان متعهد و مقید، فراهمکردن فضای آموزشی مذهبی، ایجاد نشاط در زندگی شخصی و روابط خانوادگی و... را فراهم کنم و به این شکل درواقع فرزندانم بهترین، لذیذترین و حلالترین شادیها را در بستر عمل به دین میچشند.
آیه ۸۲ سوره مبارکه اسرا میفرماید: «وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ؛ و ما آنچه از قرآن میفرستیم، شفای دل و رحمت الهی برای اهل ایمان است.» معتقدم هر آرامشی در زندگی ما وجود دارد، ثمره وجود قرآن است.
قرآن به من آموخت به هرچه رسیدم، مغرور نشوم که این داشتهها مهمان چندروزه من است و نسبت به هرچه از دست دادم، ناامید نشوم که روزی من نبوده و قطعاً خیر من در نداشتن آن بوده است که: «وَعَسَىٰ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَعَسَىٰ أَنْ تُحِبُّوا شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُون؛ چه بسیار شود که چیزی را مکروه شمارید، ولی به حقیقت خیر و صلاح شما در آن بوده و چه بسیار شود که چیزی را دوست دارید و درواقع شر و فساد شما در آن است و خدا به مصالح امور داناست و شما نادانید.»
آیه ۵۸ سوره مبارکه اعراف به نقش تربیت اشاره میکند و میفرماید: «وَالبَلَدُ الطَّیبُ یخرُجُ نَباتُهُ بِإِذنِ رَبِّهِ وَالَّذِی خَبُثَ لا یخرُجُ إِلاَّ نَکدا کذلِک نُصَرِّفُ الآیاتِ لِقَومٍ یشکرُونَ؛ زمین پاک نیکو، گیاهش به اذن خدایش (نیکو) برآید و از زمین خشن ناپاک بیرون نیاید، جز گیاه اندک و کمثمر. اینگونه ما آیات را به هر بیان توضیح میدهیم، برای قومی که شکر خدا به جای آرند.» یکی از مصادیق این آیه، تربیت در خانواده است و اگر خانواده را به سرزمین پاک تعبیر کنیم، لاجرم خروجی آن هم پاک خواهد بود.
زندگی ما بر محور امور دنیا چیده نشده است. همیشه سعی کردیم از دنیا در حدی بهره ببریم که پلههای ترقی ما به سوی خداوند باشد و آسایش نسبی ما را فراهم کند. طبیعتاً فرزندان هم در این محیط تربیتی طبق سبک زندگی ما رشد میکنند، آموزش میبینند و شاکله وجودشان بر همین مبنا شکل میگیرد.
معتقدم هیچچیز جای کتاب را نمیگیرد؛ بنابراین با وجود اینهمه امکانات همیشه دوست دارم کتاب دست بگیرم و مطالعه کنم. حتی قرآن و مفاتیح را هم روی گوشی ندارم. خدا را شکر فرزندانم هم اهل مطالعه هستند، به حدی که پسرم جدیدترین رمانهای شهدا، بهروزترین کتابهای مذهبی و تمام کتابهای کتابخانه منزل را که در رده سنی خودش بوده، مطالعه کرده است. دخترها هم اوقات فراغت خود را مطالعه میکنند.
قرآن میفرماید: «فَإِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْ؛ پس هر وقت از كارى فراغت يافتى، براى كار جديد خود را به تعب انداز.» ما روز عادی در زندگی نداریم. همیشه کارهای انجامنشدهای هستند که باید به ثمر برسند. من علاوه بر کارهای معمولی منزل و اشتغال به تحصیل، امور دوختودوز لباسهای بچهها را هم انجام میدهم. علاوه بر اینها تا بتوانم، خودم برای مدرسه و عصرانه بچهها تنقلات، کیک و بیسکوییت میپزم و از بیرون تهیه نمیکنم.
از طرفی، یکسری محصولات خانگی هم تولید میکنم که بخشی از زمانم صرف آنها میشود. همچنین معاونت فرهنگی و تولیدی یک مؤسسه قرآنی را هم بر عهده دارم که بخشی از وقتم صرف رسیدگی به این مسئولیت میشود و البته برای نظارت بیشتر بر فرزندانم و محیط آموزشی و تربیتی آنها، عضو انجمن مدارسشان هستم و غالباً در فعالیتهای فرهنگی و مناسبتی مدرسه نیز دخیل میشوم.
در سوره مبارکه تحریم، آیه شش میخوانیم: «یا أَیها الَّذِین آمَنُوا قُوا أَنْفُسَکمْ وَ أَهْلِیکمْ؛ ای کسانی که ایمان آوردهاید، خود و خانواده خویش را نگه دارید.» نقش زن بهمثابه دختر، همسر یا مادر در خانواده بسیار مهم است. برای من اولویت و نقش اصلی، همسری و مادری است و هرچه را که سبب شود این نقشها تحتالشعاع قرار بگیرند، کنار میگذارم. همیشه سعی کردهام امورات منزل و رسیدگی به فرزندان در اولویت باشد و فعالیتهای جانبی، عناصر نشاطبخش و انرژیزای روحی باشند. وقتی بچهها منزل بودند، من هم در کنارشان حضور داشتم و هیچوقت حتی مسافرتی را بدون خانوادهام نرفتم و یا بچهها را به کسی نسپردم. همیشه خودم عهدهدار کارهای آنان بودم.
خداوند در سوره مبارکه انعام، آیه ۵۹ میفرماید: «وَلَا رَطْبٍ وَلَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ؛ هیچ تر و خشکی نیست، مگر اینکه در قرآن وجود دارد.» هرچه لازم باشد، در قرآن موجود است. انس با قرآن، نخستین سفارش من است.
همچنین نقش دوستان خوب و هدفمند را در مسیر الیالله بسیار اثرگذار میدانم. دوستان خوب هم انرژیزا هستند و انسان را از احساس پوچی و افسردگی دور میکنند و هم موجبات تسریع حرکت انسان به سمت خوبیها و پیشرفتها را فراهم میآورند؛ بنابراین تأکید میکنم که در روابطمان با دیگران دقت داشته باشیم؛ چون تفکرات، دیدگاهها و عملکردمان رنگ و بوی اطرافیانمان را میگیرد.
بزرگترین عامل موفقیت من، وجود استادم، خانم گودرزی و دوستانی بودند که در پرتو کلاسهای ایشان با آنان آشنا شدم و اثراتش را بر زندگی خود، همسر و فرزندانم به وضوح میبینم. در کنار دوستان خوب، حداقل هفتهای یک بار در حد یک ساعت، بحثی معرفتی در کنار استاد، بسیاری از موانع و سختیها را از جلوی پایمان برمیدارد و ما را به سوی پیشرفت سوق میدهد.
قطعاً زن و شوهر برای همدیگر نقش بازو هستند. اگر پشت و پناه هم نباشند، رسیدن به بسیاری از موفقیتها سخت میشود. همسرم چون خودش مبلغ است، از کارهای فرهنگی تبلیغی من هم حمایت میکند و بسیاری از مواقع حتی خودش پیشنهاداتی دارد.
گاهی افراد گله میکنند که با وجود فرزند، فرصت هیچ کاری ندارند و از نظر مالی و خرید نیازهای فرزندان با چالش مواجه میشوند. باید عرض کنم که این معادله با معادلات دنیایی کاملاً متفاوت است و حتی نتیجه عکس دارد. من اقرار میکنم که هرچه تعداد فرزندان افزایش یافت، زمان من پربرکتتر و روزی ما بیشتر شد.
با وجود اینکه منزل ما حدوداً ۶۰ متر دارد، اما هیچوقت احساس نکردم کوچک است و با وجودی که شهریه همسرم زیاد نیست، ولی برای ما هم مسافرتهای گوناگون و هم نیازهای مادی و معنوی دیگر فراهم است. فقط کافیست که به خدا اعتماد کنیم. در سوره مبارکه زمر، آیه ۳۶ آمده است: «أَلَیْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ؛ آیا خدای مهربان برای بندهاش کافی نیست؟»
زهراسادات محمدی
انتهای پیام