پیام آیت‌الله‌العظمی مظاهری به همایش بزرگداشت آیت‌الله دهکردی
آیت‌الله‌العظمی مظاهری در پیامی به همایش بزرگداشت آیت‌الله سیدابوالقاسم دهکردی اصفهانی، این عالم ربانی را از افتخارات حوزه علمیه اصفهان و منشأ آثار و برکات برجسته‌ای در این حوزه مبارکه خواند و تأکید کرد که تاریخ حیات پر برگ و بار آیت‌الله‌العظمی دهکردی حاوی درس‌های آموزنده و حیات‌بخش است که اگر به‌خوبی مورد توجه و التزام و عمل قرار گیرد، آینده حوزه‌های علمیه تضمین خواهد شد.
به گزارش ایکنا از اصفهان، آیت‌الله‌العظمی مظاهری به همایش بزرگداشت آیت‌الله سیدابوالقاسم دهکردی اصفهانی که امروز، ششم آبان‌ماه در مدرسه علمیه صدر بازار اصفهان در حال برگزاری است، پیامی صادر کرد که متن آن به شرح زیر است:
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم
قَالَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَی: «يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِير.»
برگزاری همایش بزرگداشت عالم ربانی و عارف الهی، مرحوم آیت‌الله‌العظمی سیدابوالقاسم حسینی دهکردی اصفهانی(قدس سره الشریف) در یکصدوهفتادوپنجمین سالروز ولادت این عالم جلیل‌القدر، اقدامی شایسته و درخور تحسین است.
بی‌شک، برپایی این‌گونه همایش‌ها، سه هدف اصلی و بنیانی را دنبال می‌کند:
نخست: گرامیداشت و تکریم نام و یاد عالمان بزرگی که عمر خویش را یکسره در مجاهدت بی‌وقفه علمی و عملی سپری کرده و با درآمیختن علم و عمل و نیز تربیت و هدایت نفوس، راه صلاح و سداد را پیموده‌اند و از این‌رو، بزرگداشت آنان علاوه بر اینکه مایه نزول رحمت رحمانی حق‌تعالی است که «عِند ذِکرِ الصّالحینُ تَنزِلُ الرّحمة»، از مصادیق روشن تعظیم شعائر الهی به‌شمار می‌آید: «وَمَنْ يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوب.»
ثانیاً: حفظ و صیانت از تاریخ شکوه‌مند حوزه‌های علمیه تشیع و علمای بزرگی که سهمی برجسته در تعمیق موقعیت علمی و معنوی حوزه‌های علمیه داشته‌اند و مایه استمرار حیات و نشاط این حوزه‌ها بوده‌اند.
و سوم: درس‌آموزی از زندگی پرثمر و سیره روشن و تلاش علمی و تجارب معنوی این عالمان بافضیلت و اقتدا به آنان که برای همه ما حوزویان، خصوصاً نسل جوان طلاب و روحانیون، سازنده و گرمابخش و روشنگر و عامل پیشرفت و تعالی است.
اینک و در این محفل گرامی، سخن از عالم پارسا و عالی‌قدری است که از افتخارات حوزه علمیه اصفهان و منشأ آثار و برکات برجسته‌ای در این حوزه مبارکه بوده‌اند.
کارنامه مجاهدت علمی و تحصیلی مرحوم آیت‌الله‌العظمی سیدابوالقاسم دهکردی(اعلی الله مقامه) حقاً تحسین‌برانگیز است. ایشان پس از آنکه سالیان متمادی در حوزه علمیه اصفهان از دروس عالیه منقول و معقول اعلام و اعاظم این حوزه، نظیر مرحوم آیت‌الله‌العظمی حاج شیخ محمدباقر نجفی، زعیم وقت حوزه علمیه اصفهان و مرحوم آیت‌الله‌العظمی میرزا ابوالمعالی کلباسی و حکیم متألهt مرحوم آخوند ملااسماعیل درب‌کوشکی و دیگر اساتید (رضوان الله تعالی علیهم) بهره‌های فراوان اخذ کرده‌اند، در حالی که مجتهد مسلم بوده‌اند، اما در مسیر علم‌اندوزی و تقویت بنیه علمی، از پای ننشسته و عازم سامرا شده و محضر فقیه اعظم، حضرت میرزای بزرگ شیرازی و همچنین عارف صمدانی، آخوند ملافتحعلی سلطان‌آبادی و محدث جلیل، جناب حاجی نوری، صاحب مستدرک‌الوسائل (قدس الله تعالی اسرارهم) درک کرده و سپس به مدت قریب هفت سال در نجف اشرف به درس علامه محقق، حضرت میرزا حبیب‌الله رشتی و استاد الفقهاء و الاصولیین، حضرت آخوند خراسانی(اعلی الله مقامهما) حاضر شده و استفاده کامل برده است.
در کنار این تلاش‌های گسترده دانش‌اندوزانه، سعی و کوشش معنوی این عالم عامل نیز درس‌آموز است؛ برای نمونه، ایشان در توصیف ایام اقامت در نجف اشرف، از شدت انس و الفت با مسجد مقدس سهله و دریافت فیوضات کثیره در آن مقام و نیز شهود حالات معنوی در کربلای معلی و حرم مطهر حضرت ابالفضل‌‌العباس(ع) سخن گفته‌اند؛ آری، «الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ طُوبَى لَهُمْ وَحُسْنُ مَآب.»
پس از مراجعت از عتبات عالیات، کارنامه تدریس و استادی این فقیه بزرگ در حوزه علمیه اصفهان نیز کارنامه‌ای پربار است.
جمع پرشماری از فضلا و علمایی که در دوره‌های بعد، خود نقش و جایگاه برجسته‌ای در این حوزه مبارکه داشته‌اند، نظیر حضرات آیات، حاج آقا رحیم ارباب، سیدمحمدرضا خراسانی، سیدعبدالحسین طیب، سیدمحمدتقی موسوی، صاحب مکیال، شیخ محمدرضا جرقویه‌ای، میرسیدحسن روضاتی چهارسوقی، ملاحسینعلی صدیقین، شیخ عباسعلی ادیب و بانو مجتهده امین و بسیاری دیگر (رضوان الله علیهم اجمعین) از محضر دروس فقه و اصول و تفسیر و حدیث و رجال و درایه این عالم ربانی، مستفید و مستفیض شده‌اند و بنا به نقل برخی از این تلامیذ، مجلس درس فقیه دهکردی چون محفل مسیح و حواریون بود که سرشار از تعلیمات اخلاقی و روحانی نیز بوده است و بیانات عرفانی این عالم عارف، دل‌ها را به جوش و ناله‌ها را به خروش می‌آورده و چنانکه خود ایشان فرموده‌اند، به برکت امام عصر(ارواحنا له الفداء)، جمع کثیری از شاگردانشان به درجه علم و تقوا و اجتهاد رسیده و در سایر بلاد، مشغول ترویج شریعت مقدسه و تدریس شده‌اند، چنانکه مجالس وعظ و اخلاق عمومی ایشان خصوصاً در ماه مبارک رمضان، شاهد حضور گسترده و استفاده عوام و خواص بوده است.
مراتب معنوی و عرفانی این عالم بزرگ چنان برجسته و شاخص بوده که حکیم عارف نامداری چون مرحوم حضرت آخوند کاشی(قدس سره الشریف) به مقام قدس و تقوای مرحوم آیت‌الله دهکردی عقیده‌مند بوده و از این‌روی، ایشان را وصی خود قرار داده است، چنانکه اعاظمی نظیر اساتید عظیم‌الشأن ما، یعنی حضرت آیت‌الله‌العظمی بروجردی و حضرت امام خمینی(رضوان الله علیهما) از محضر این فقیه عارف، اخذ اجازه روایی کرده‌اند که نشان از توجه ویژه آنان به فقیه دهکردی بوده است.
غیر از این مجاهدت‌های بزرگ در عرصه تربیت شاگردان و تهذیب نفوس، تصنیفات و تألیفات ارزشمند آیت‌الله‌العظمی دهکردی(طاب ثراه) از فقه و اصول و تفسیر و حدیث گرفته تا اعتقادات و اخلاق و عرفان و ادعیه و ختومات، آثار علمی سودمندی است که متأسفانه جز چند مورد آن، بقیه تاکنون انتشار نیافته و شایسته و مناسب است که این آثار با تحقیق و پژوهش لازم و بایسته منتشر و به مجموعه تراث علمی مطبوع تشیع اضافه شود.
در کنار این خدمات علمی و معنوی، مرحوم آیت‌الله‌العظمی دهکردی در صحنه اجتماع و سیاست و مبارزه با ظلم و ستم ظالمان و سلطه بیگانگان نیز حضور و مشارکت داشته و از جمله در کنار بزرگانی نظیر حضرات آیات، آقا نجفی مسجدشاهی و برادرشان، حاج آقا نورالله نجفی اصفهانی(قدس سرهما) سند اعلامیه پرهیز از خرید کالاهای خارجی را با هدف جلوگیری از تسلط بیگانگان بر اقتصاد مملکت و حمایت از تولیدات داخلی امضا کرده‌اند، چنانکه ایشان که خود از اعضای هیئت علمیه اصفهان بوده‌اند، در جریان مهاجرت علمای اعلام به شهر مقدس قم در اعتراض به اقدامات نظام سلطنتی در دوره پهلوی اول نیز حضور و مشارکت داشته‌اند.
این‌ها و بسی فضایل و مناقب دیگر، تاریخ حیات پر برگ و بار آیت‌الله‌العظمی دهکردی(قدس سره) است که برای همه ما خصوصاً طلاب و روحانیون جوان، درس‌آموز و عبرت‌انگیز و به‌مثابه چراغ روشنی است که راه را از بیراهه نشان می‌دهد.
اگر این درس‌های آموزنده و حیات‌بخش به‌خوبی مورد توجه و التزام و عمل قرار گیرد، آینده حوزه‌های علمیه تضمین خواهد شد. امید آنکه به لطف پروردگار مهربان و عنایات حضرت بقیةالله‌الأعظم(ارواحنا فداه) چنین باشد. ان‌شاءالله تعالی.
از همه متصدیان محترم برگزاری این همایش و از شما میهمانان و شرکت‌کنندگان گرامی تشکر و قدردانی می‌کنیم و به روح مطهر مرحوم آیت‌الله‌العظمی دهکردی درود می‌فرستیم و از خداوند سبحان، علو درجات این فقیه عارف و نیز توفیق در تأسی و اقتدا به ایشان را مسئلت می‌کنیم.
والسلام علیه و علیکم و رحمة الله و برکاته.
حسين المظاهرى
5 جمادی‌الاولی 1447
5 آبان 1404»
انتهای پیام
