مطالعه فرهنگ عامه نشان میدهد که مردمان روزگار قدیم حتی پیش از ظهور اسلام، در روزگار خشکسالی آیینها و سنتهای فراوانی را که اغلب رنگ و بوی الهی داشته و بر مبنای راز و نیاز با خداوند بود، برپا میکردند و ملتمسانه چشم به آسمان میدوختند و تمنای باران میکردند. ایرانیان همچنین با تأسی به بزرگان دین، در روزگار خشکسالی به نماز باران متوسل میشوند و استغفار و طلب نزول رحمت الهی میکنند.