مرتضی بشیری، مدیر مؤسسه فرهنگی قرآن و عترت بینه، در گفتوگو با ایکنا از اصفهان، در خصوص فعالیت مؤسسات قرآنی در راستای رفع مهجوریت از قرآن، اظهار کرد: مهجوریتزدایی ابعاد مختلفی دارد و یکی از راههای آن این است که قرآن خوانده و آموزش داده شود و در نهایت، افراد آن را بفهمند و عمل کنند. این کار مقدماتی لازم دارد و آن، آشنایی با قرآن، خواندن و انس گرفتن با آن و در نهایت، حرکت به سمت تدبر و عمل به قرآن است.
وی افزود: مؤسسات قرآنی به لحاظ شرایط کاری با هم متفاوتاند و وضعیتی که در حال حاضر به دلیل شیوع کرونا حاکم است، مشکلات اقتصادی مؤسسات را تشدید کرده و متأسفانه بسیاری از آنها تعطیل شدهاند. میتوان گفت فعالیت مؤسسات مهجوریت قرآن را کاهش داده، ولی به نسبت تعداد آنها و وظایف و توانی که دارند، بهتر از این میتوانستند در این زمینه کار کنند و باید به ایفای نقش بیشتری بپردازند.
بیشتر بخوانید:
مدیر مؤسسه فرهنگی قرآن و عترت بینه بیان کرد: بعد از انقلاب، کشور ما در همه حوزهها از جمله مباحث قرآنی پیشرفت کرده است. قبل از انقلاب، شاید اصلاً مؤسسه قرآنی وجود نداشت و در حال حاضر این همه مؤسساتی که به وجود آمده، قطعاً در مهجوریتزدایی از قرآن تأثیرگذار است، ولی با توجه به اینکه یک کشور اسلامی و شیعی هستیم، باید خیلی جلوتر حرکت کنیم و تا رسیدن به قله و هدف نهایی، فاصله زیادی وجود دارد، هر چند در این مسیر با مشکلات و موانعی نیز مواجهیم.
بشیری اضافه کرد: بعضی از مؤسسات در مهجوریتزدایی از قرآن موفق بودهاند و بسیاری از آنها نیز موفق نبودهاند. به طور میانگین، میتوان به مؤسسات نمره قبولی و نه نمره بالا داد، هر چند فعالیت بعضی از آنها بهتر بوده، ولی اکثرشان یا فعالیت محدودی داشتهاند، یا فعالیت آنها به لحاظ کیفی اثربخشی لازم را نداشته است. یکی از دلایل این وضعیت، عدم وحدت رویه و فقدان متولی برای مسائل قرآنی در کشور ماست که باعث شد مؤسسات بعضاً بلاتکلیف باشند، بیراهه بروند و نتوانند مشکلاتشان را حل کنند، ولی در مجموع میتوان نمره قبولی به آنها داد.
وی با تأکید بر اینکه مؤسسات قرآنی در درجه اول باید رسالت خود را بشناسند، گفت: وقتی مؤسسهای تشکیل میشود، باید علت و هدف از تشکیل خود را در همان ابتدا مشخص کند. در حال حاضر، بعضی از مؤسسات حالت برخی افراد و مشاغل را به خود گرفتهاند که متناسب با تغییر و تحولات اقتصادی و اجتماعی، رنگ عوض میکنند و تغییر رویه میدهند، به جای اینکه متناسب با شرایط، خودشان را تجهیز و مشکلاتشان را حل کنند. مؤسسات قرآنی نیز به جامعه نگاه میکنند و اگر امروز بازار حفظ قرآن داغ باشد، به این سمت میروند و فردا روز اگر بازار تأسیس مدرسه داغ باشد، به آن سمت حرکت میکنند. این تغییرات و از این شاخه به آن شاخه پریدن قطعاً تأثیر زیادی بر کیفیت فعالیت آنها میگذارد، در صورتی که باید از ابتدا طرح و برنامه داشته باشند و هدف خود در حوزههای مختلف را مشخص و برای مخاطب خاص خود برنامهریزی کنند. بعضی از مؤسسات که البته تعدادشان کم نیست، آسیابشان همه چیز را خرد میکند و حتی افتخار میکنند که در مؤسسه خود از تمام گروههای سنی پذیرش دارند. این به نظر من، افتخار نیست. البته اگر ابزار، طرح و برنامه، نیروی انسانی و امکانات آن را داشته باشند، خیلی خوب است، ولی چنین چیزی تقریباً در سیستم آموزش و پرورش ما نیز وجود ندارد.
مدیر مؤسسه بینه تصریح کرد: وقتی مخاطب شناسایی میشود، خوراکی که قرار است در اختیارش قرار بگیرد، باید متناسب با شرایط زمانه باشد. در حال حاضر، مؤسسات مجبورند که در فضای مجازی فعالیت کنند، ولی چقدر متناسب با این فضا خوراک مخاطب خود را تنظیم کردهاند؟ اگر خوراکی که مخصوص کلاسهای حضوری است، به فضای مجازی آورده شود، قطعاً جواب نمیدهد، بلکه باید متناسب با این فضا، خوراک جدیدی طراحی شود. در این صورت است که مؤسسات میتوانند موفق عمل کنند.
انتهای پیام