سگ‌کشی آیین اسلامی نبود!
گروه سلامت: چگونه است وقتی قرآن کریم هر چه را در دل آسمان و زمین قرار داده است ملک خداوندی خوانده، پیامبرش(ص) نیکی به مخلوقات را موجب عفو گناهان می‌داند آنگاه عده‌ای که خود را بنده خدا می‌دانند به ملک او تجاوز کرده و به از بین بردن مخلوقات او اهتمام می‌ورزند؟
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَلَهُ الْحَمْدُ فِی الْآخِرَةِ وَهُوَ الْحَکِیمُ الْخَبِیرُ: سپاس خدایى را که آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست و در آخرت [نیز]، سپاس از آن اوست و هم اوست دانای کاردان(سبأ آیه 1)
آنچه در این روزها دل حامیان به طبیعت و هر انسان مسلمان دیگری را به درد آورده است کشتار فجیع سگ‌ها در شیراز است؛ این موضوع به خصوص نحوه کشتار آنها به وسیله تزریق اسید موجب ایجاد واکنش‌های شدیدی در بین حامیان محیط زیست و نگاهبانان طبیعت شده است.
کشتار سگ‌ها به بهانه نجس بودن آنها و ضرر برای آدمیان در حالی صورت می‌گیرد که آیات قرآن به صراحت آنچه را که در زمین و آسمان است از آن خداوند و ملک او می داند حیوانات نیز بی شک مالکی جز پروردگار متعال ندارند.
عده ای نجاست سگ را از منظر دین اسلام بهانه‌ای برای کشتار آنان در نظر گرفته‌اند در حالیکه موضوع نجاست سگ کاملا متفاوت با عدم رعایت حقوق اولیه آنها و گرفتن حق حیات از آنان است. اگر نجس بودن این حیوانات زبان بسته موجب کشتار آنان می‌شد چرا قرآن انسان‌ها را به این کار توصیه نکرده است؟ چرا عبد برگزیده خداوند، رسول اکرم(ص) سفارش کرد که نیکی بدان‌ها موجب بخشش گناهان است؟ اگر چنین بود ائمه معصوم خود پناه و ملجأ این مخلوقات خداوندی نمی‌شدند.
از پیامبراکرم(ص) نقل شده است: زنی در حال گذشتن از بیابانی بود که بسیار تشنه شد، چاه آبی پیدا کرد و به درون آن رفته و از آب چاه نوشید و پس از سیراب شدن از چاه بیرون آمد، در این حین سگی را دید که در آن بیایان خشک، از شدت تشنگی خاک‌های نم دار را می‌خورد تا بدین وسیله تشنگی خود را برطرف کند، وقتی زن شدت تشنگی آن سگ را دید تصمیم گرفت تا دوباره به محل چاه رفته و برای آن سگ آب آوَرَد. او به درون چاه رفت و چون ظرفی به همراه نداشت کفش‌های خود را پر از آب کرده و به دندان گرفت و با کمک دست‌هایش از چاه بیرون آمد. به این ترتیب آن سگ تشنه را سیراب کرد. پس آنگاه، خدای متعال کار نیک این زن را سپاس گفت و اورا مورد آمرزش و مغفرت خود قرار داد.
حضرت امیر مؤمنان علی(ع) نیز بارها پیروان خود را به تقوی در قبال مسئولیّت‌هایی که بر دوش گرفته‌اند سفارش کرده و حتّی آنان را در مقابل زمین و حیوانات نیز مسئول دانسته و می‌فرمایند: «اِتَّقُوااللهَ فِی عِِبادِهِ وَ بِلادِهِ فَاِنَّکُم مَسئُولُونَ حَتّی عَنِ البِقاعِ وَ البَهائِمِ وَ اَطِیعوا اللهَ وَ لا تَعصُوهُ»
همچنین نقل می کنند امام حسین(ع) که غلامی را به خاطر نیکی به سگی آزاد کرده و باغی بدو بخشیده است. پس چگونه است که کتاب مقدس قرآن، پیامبر(ص) و جانشینان‌اش نیکی به حیوانی را که صراحتا نجس می‌دانند تا بدین حد بزرگ می شمارند، باید گفت نجس بودن مقوله‌ای متفاوت است و ناظر بر پلید بودن و مضر بودن این حیوان نیست که به راحتی آن را به کشتن داد بلکه منظور این است که نباید با این حیوان به خاطر یک سری مسائل فقهی و بهداشتی مراوده و تماس داشت.
از بین بردن سگ‌ها و حیوانات دیگر ظاهرا مسبوق به سابقه بوده اعتراضاتی نیز در پی داشته است و برخی از حامیان حقوق حیوانات بر آن داشته شدند با توجه به دینی بودن جامعه ایران مغایرت این امر را با دستورات دینی روشن کنند که در سال 1389 از آیات عظام نوری همدانی، حسین مظاهری،علوی گرگانی، موسوی اردبیلی و مکارم شیرازی استفتائی گرفته شد و آنها بر غیر مجاز بودن این مسأله تأکید کردند.
آیت عظام نوری همدانی و مظاهری بر جایز نبودن این کار تأکید دارند.
آیت الله العظمی علوی گرگانی نیز کشتار آنها را به بهانه‌های بهداشتی و محیط زیستی بدون امکان وجود تدابیر دیگر جایز نمی‌داند.
از سوی دیگر آیت العظمی موسوی اردبیلی نیز از ارگان های مختلف می‌خواهد تا بررسی جوانب امر و تشخیص مصلت کشور اقدام نمایند و افراد را از هرگونه خود سری بر حضر می داند.
آیت الله االعظمی مکارم شیرازی نیز تنها کشتن این حیوانات را زمانی جایز می داند که خطری بزرگ برای انسان ها بوده و هیچ راه دیگری جز کشتن برای آنها نباشد.
حال که نه دین مبین اسلام و نه مصلحت جامعه ایجاب نمی‌کند این حیوانات را از بین ببریم باید پرسید امر به کشتن این حیوانات زبان بسته و آن هم این شکل فجیع و دردناک دقیقا کجای دین و کجای متون اسلامی به آن اشاره شده است؟ آیا نباید مسببان این کار را بازخواست نمود؟ آیا نباید به شدت با این مسئله برای پیشگیری از اتفاقات بعدی که حتی چهره کشور را در جهان خدشه دار می کند برخورد کرد؟
به نظر می‌رسد تعریف نگاه اسلام به محیط زیست و حقوق حیوانات در جامعه و به خصوص برای مسئولان اجرایی کشور ضروری باشد، نباید از کنار این اتفاق به سادگی گذر کرده و زمینه را برای تکرار آن در آینده فراهم کرد.
اگر دیروز مسأله کشور و حامیان طبیعت کشتن یوزپلنگ‌های ایرانی و از بین بردن نسل آنان بود امروز کشتار سگ هاست و به احتمال زیاد فردا حیوان دیگری و روزهای بعد نیز دیگر مخلوقات دیگر خداوند.
