وی ادامه داد: در اغلب گونههای نمایش ایرانی و بهویژه شبیهخوانی و تعزیه و هنر نقالی با چهرههای خوشآتیه و مستعدی از نوجوانان و جوانان مواجه بودیم که در جریان اجراهای خود در این بخش سعی داشتند تمام تجارب و آموختههایی را که در محضر اساتید این فن تلمذ کرده بودند، به بهترین وجه ممکن به منصه ظهور برسانند و با چنین شرایطی که شاهد آن بودیم به جرئت میتوان گفت که آینده گونههایی از نمایش ایرانی که بهویژه به مضامین و رویدادهای دینی و مذهبی اشاره دارند، تضمین شده است.
زمانی در مورد حضور بانوان نقال در این دوره از جشنواره و استقبال چشمگیر مخاطبان از اجرای مجالس آنها، تصریح کرد: البته براساس یک باور سنتی و عرفی تاکنون با این پدیده مواجه بودهایم که زنان و بانوان کمتر به طور مستقیم در گونههای نمایش ایرانی حضور و دخالتی دارند و از دیرباز مثلاً در اجرای مجالس تعزیه رسم بوده است که مردان اصطلاحاً زنپوش به ایفای نقشهای زنانه در مجالس تعزیه و شبیهخوانی اشتغال داشته باشند.
وی با اشاره به اینکه هنر نقالی جزء معدود گونههای نمایشی ایرانی است که منع عرفی و شرعی در آن برای حضور مستقیم بانوان به جهت اجرای نمایش وجود ندارد، گفت: حضور پرشور زنان نقال در این بخش از جشنواره و نقل روایاتی جذاب حتی در حوزه داستانهای دینی با رعایت کلیه موازین عرفی و شرعی به انجام رسید و زنان هنرمند نقال ما در این بخش کمال وجاهت یک زن مسلمان ایرانی را به اثبات رساندند.
زمانی حضور و دخالت مستقیم زنان هنرمند در اجرای گونههایی از نمایش ایرانی که پیش از این متداول نبود را اقتضای شرایط و نیازهای فرهنگی جامعه دانست و گفت: تجربه این دوره از جشنواره و حضور چشمگیر زنان هنرمندان بهویژه بانوان نقال نشان داد که میتوان با رعایت کلیه چارچوبهای اخلاقی، عرفی و شرعی نسبت به بخشی مغفولمانده از بدنه فرهنگی و هنری کشور نیز اهتمام و سرمایهگذاری هدفمندی در این عرصه داشت و امیدواریم در آیندهای نزدیک زنان جایگاه واقعی خود را نیز در جریان اجرای مجالس تعزیه به جای مردان زنپوش پیدا کنند.