تبدیل محدودیت ارتباطات اجتماعی به فرصت پالایش روح و روان
اکنون که روابط اجتماعی به دلیل جلوگیری از شیوع کرونا به حداقل رسیده، ضروری است از تهدید به وجود آمده که همانا محدودیت ارتباطات اجتماعی است به تبدیل فرصتی جهت پالایش روح و روانمان استفاده کنیم.
اسحاق دولتیاری، کارشناس ارشد علوم ارتباطات اجتماعی در یادداشتی به تبدیل تهدید محدودیت ارتباطات اجتماعی به فرصت پالایش روح و روان پرداخته است که در ادامه متن یادداشت آمده است:
«چند روزی بیشتر به عید نوروز باقی نمانده است و ویروس نوظهور کرونا مهمان ناخوانده ایرانی‌ها شده و به تبع آن در مناطق کردنشین نیز سایه افکنده است.
آموزش پیشگیری و مواجهه با ایجاد جو روانی توسط رسانه‌ها نباید سبب ترس، هراس، سردرگمی و بی‌اعتمادی مردم شود و همانطور که شاهدیم ترس و وحشت عملاً همه اذهان و افکار جامعه را فلج کرده است و به لحاظ روانی بیشتر از ۹۰ درصد جامعه عملاً در ترس و هراس به سر می‌برد و همین امر بستر مناسبی جهت بالا رفتن تلفات اجتماعی این ویروس است.
متأسفانه حال و روز امروز افراد خانواده‌ها، گروه‌ها و جوامع ریز و درشت نامناسب است و همگان می‌دانیم اتفاقی ناخوشایند کشورمان را تحت‌الشعاع قرار داده و در این فضای بحرانی که آستانه تحمل جامعه را بسیار پایین آورده برای تغییر و بهتر شدن روح و روان مردم باید از تولید پیام‌های نادرست، بی‌هویت، بی‌سند و اطلاع‌رسانی و باز انتشار آن که موجب قبض روحیه جامعه می‌شود، پرهیز کنیم.
اکنون که روابط اجتماعی به حداقل رسیده است و مردم برای تأمین نیازهای اولیه خود نیز به دردسر افتاده‌اند ضروری است از تهدید به وجود آمده که همانا محدودیت ارتباطات اجتماعی است به تبدیل فرصتی جهت پالایش روح و روانمان استفاده کنیم و با زدودن بذر کینه، دشمنی، کبر و نخوت در دل‌هایمان بدانیم که فرصت زیستن برای آدمی محدود است و آن را مغتنم بشمریم.
اگر بخواهیم به جنبه‌های مثبت این بیماری در جامعه نگاه کنیم می‌توان به تدبر و تعقل در نظام هستی، نزدیکی بیشتر به خدای متعال و اعتراف به قدرت لایزال الهی، ارتقای سطح بهداشت عمومی، عدم حضور در محافل آلوده به گناه و معصیت و در مجموع بازسازی معنوی خودمان است. متأسفانه رواج فیلم‌های ضداخلاقی و ولنگاری و بدحجابی در جامعه به دلیل آلودگی روح و جسم انسان به ویروس‌هایی که تا کنون از آنها غافل بوده‌ایم، منجر به از هم گسیختگی و فروپاشی بنیان خانواده‌ها شده است و امیدواریم با از بین رفتن این ویروس نوظهور همزمان بتوانیم ویروس هایی را که روح و روان جامعه را در هم تنیده نیز از بین ببریم.
یادمان باشد که این روزهای سخت و دشوار دیر یا زود می‌گذرد و به تعبیر زیبای قرآن کریم که «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا؛ براستی که با سختی آسانی است» دوباره شاهد جوشش شادی و امیدواری به همنوعان و روشن کردن نور شادی و شعف در دل‌های آنها باشیم و تجارب ناشی از این موقعیت‌ها می‌تواند چراغ راهی برای آینده‌مان باشد و به قول نظامی گنجوی: می‌انگیز فتنه می‌افروز کین / خرابی میاور در ایران زمین».
