به گزارش خبرنگار ایکنا؛ دوازدهمین نشست سالانه دبیران شورای هماهنگی کانونهای فرهنگی دانشگاههای کشور امروز چهارشنبه 13 اسفندماه به میزبانی دانشگاه خوارزمی برگزار شد.
غلامرضا غفاری، معاون فرهنگی و اجتماعی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در این مراسم به ایراد سخنرانی پرداخت و اظهار کرد: طبیعتاً اقتضای این نوع جلسات این است که در فضای تعاملی و با حضور گرم و مؤثر عزیزان کانونی و فعالان دانشجویی برگزار شود، چراکه تعامل گرم و صمیمانه دوستان و گفتارهایی که اتفاق میافتد، اثرگذاری دیگری را فراهم میسازد، اما متأسفانه به دلیل شرایطی که در آن قرار داریم، این امکان فراهم نبود و در عین حال از راه دور، دلهای ما به هم نزدیک است و این جلسات با حمایت مسئولان دانشگاهی و فرهنگی در فضای مجازی برگزار میشود و این نشان میدهد این رابطه و حس تعلق و توجه داشتن همچنان در میان مسئولان دانشگاهها و فعالان دانشجویی وجود دارد.
وی گفت: دانشگاه خوارزمی اثرگذاری زیادی در نظام آموزشی نوین کشور داشته و میزبانی آنها هم جای تقدیر و تشکر دارد. همه ما میدانیم که اساساً در دوره و عصری قرار داریم که افراد بر مبنای کنشگری و فعالیتی که دارند و حضوری که از خود نشان میدهند، هم کسب هویت میکنند و هم خودشان را در معرض دید و آرای دیگران قرار میدهند و گرمایی که در این نشستها وجود دارد، حاصل کار کسانیاست که در این کارها پیشقدم هستند. این افراد همانند یک دارایی برای مجموعه خود منشأ اثر هستند.
غفاری تصریح کرد: کانونهای فرهنگی یک دارایی سرمایه آفرین برای دانشگاهها هستند، چراکه فعالیتی که از این ناحیه صورت میگیرد، هم ارادی، هم داوطلبانه و نوآورانه و مبتنی بر خرد و دانش است و اثرگذاری و ویژگیهای بینظیری را در پی دارد. اگر ما خود دانشگاه را به عنوان یک نهاد اثرگذار تعریف میکنیم، این اثرگذاری به خاطر این است که در چارچوب یک مجموعه نهادی، مجموعهای از کنشها صورتبندی شده و به عمل و رفتار تبدیل میشوند و طبیعتاً اثر خود را بر جامعه دارند و از این بابت، مجموعههای کانونی ما با توجه به تنوعی که دارند و این تنوع برآمده از ذائقهها و نگاههای مختلف است، خود آینهای است که به خوبی آنچه در فضای دانشگاه و تجربه زیسته دانشجویان وجود دارد را نشان میدهد.
وی گفت: از این بابت، اگر خواسته باشیم از بیرون به نوعی معنا کنیم، در این تجربه زیسته چه میگذرد و در دانشگاه چه خبر است، در کنار مأموریتهای اصلی که به لحاظ آموزشی و پژوهشی متوجه دانشگاه است، طبیعتاً باید به نوعی مجموعه فعالیتها و کنشگری که در این مجموعههای متنوع انجام میشود را فهم کنیم. همه اینها حکایت از این دارد، با چه مجموعهای طرف هستیم. از این بابت باید این فعالیتها و کنشگری را قدر بدانیم. اگر امروز صحبت میشود که نهاد دانشگاه به یمن مجموعه سرمایههایی که در اختیار دارد، شناخته میشود، طبعاً بخش مهمی از این ظرفیتها و داراییها در ظرفیتهای کانونهای فرهنگی دانشگاهها است.
غفاری گفت: آنچه به عنوان مطالبه و انتظار و نوع دیدن مسائل طرح میشوند و آنچه به عنوان مایههای ذهنی در نگاه این کنشگران نقش میبندد، همگی حکایت از این دارد که با چه فضا و مجموعهای مواجه هستیم. این کانونها با تلاش خود، مجموعه را از انزوا، بیخبری و بیتفاوتی در میآوردند و از این که جوشش و رویشی در این مجموعهها وجود نداشته باشند، خارج میکنند و به مجموعهها خصلت نهادی بخشیده و مهمتر اینکه آن نهاد را زنده و سرپا نگه میدارند و به آن پویایی و جان تازهای میبخشند، لذا باید این فعالیتها و کنشگری کانونهای فرهنگی را به خوبی قدر بدانیم.
وی با اشاره به افزایش نگاه انتقادی در دانشگاهها با فعالیت کانونهای فرهنگی ادامه داد: بخشی از آن مرکزیت و دانشگاه بودن دانشگاه منوط به این کنشگریها و تعامل فکری است که نه از بالا و از سر دستور، بلکه بر مبنای خرد و اندیشه و نگاه و مطالبه خود دانشجویان شکل میگیرد و تبدیل به خرد جمعی میشود و امکان گفتوگو و تبادل نظر را فراهم میکند که پیامد آن، بینش و بصیرت و نگاه انتقادی و عمیقیتری است که برای دانشجویان و مجموعه دانشگاه حاصل میشود.
معاون فرهنگی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری تأکید کرد: امروزه تعالی و پیشرفت یک جامعه منوط به آن است که کنشگران و اعضا و شهروندان آن جامعه چه وسعت نظری را داشته باشند. داشتن یک حافظه قوی و کدهای زبانی مبسوط و گسترده، توانایی ارتباط برقرار کردن، گفتوگو و گفتن و شنیدن، همگی مواردی هستند که ارزشی بسیار زیاد دارند و حاصل فعالیت و کنشگری جمعی هستند، به ویژه وقتی این کنشگری سامان پیدا میکند.
غفاری با اشاره به اهمیت افزایش کنشگری جمعی در جامعه ادامه داد: توانایی ارتباط برقرار کردن و گفتن و شنیدن، همگی از مواردی ارزشمند و مهم و حاصل فعالیت و کنشگری جمعی است؛ به ویژه وقتی این کنشگری و فعالیت، انتظام و سامانی را پیدا میکند. وقتی مجموعهای در کنار هم کانونی را شکل میدهند، طبعاً نسبت به خود مجموعه و آنچه در درون و پیرامون میگذرد، احساس مسئولیت و پاسخگویی را در خود میبینند و این خود تبدیل به سرمایه و قابلیت تازهای میشود.
معاون فرهنگی و اجتماعی وزیر علوم اظهار کرد: بیجهت نیست امروزه در مقیاس کلان، وقتی میخواهند توسعه را تعریف کنند، میگویند توسعه در گرو مجموعهای از ظرفیتهایی است که در نزد کنشگران به وجود میآید و این ذاتی نیست، بلکه اکتسابی بوده و با تلاش و کوشش حاصل میشود. این کوشش وقتی از سر اراده و اختیار و داوطلبانه است، اثرات بیشتر و مؤثرتری خواهد داشت.
غفاری در پایان با اشاره به رشد کانونهای فرهنگی در دانشگاهها گفت: خوشبختانه امروزه در دانشگاهها از ظرفیت قابل توجهی به ویژه در زمینه کانونی برخورداریم و حدود هفت هزار کانون فرهنگی در دانشگاههای کشور با تنوعی بسیار گسترده وجود دارند، لذا این مجموعه به عنوان یک ظرفیت و دارایی شناخته میشود و باید مورد توجه جدی قرار گیرد. باید همه تلاش ما در راین راستا باشد که این کنشگری بازآرایی شده و استمرار داشته باشد تا این مجموعه همچنان با قوت بالندگی و پویایی خود را داشته باشد. آرزوی مزید توفیقات و تندرستی برای همه شما دارم.
انتهای پیام