انتخاباتی با 9 نامزد و 17 شرکت‌کننده!/ ارشاد مجوز خانه موسیقی را تعلیق کند + صوت
علی مغازه‌ای گفت: تنها هفده نفر در انتخابات خانه موسیقی شرکت کردند و به 9 نفر رأی دادند گویی خود افراد به خودشان رأی دادند. ارشاد باید این نهاد را تا زمانی که اعتبار و شفافیت و مقبولیت بین هنرمندان پیدا نکرده تعلیق کند.
به مناسبت برگزاری انتخابات خانه موسیقی و مشخص شدن اعضای هیئت‌مدیره کانون‌های این نهاد صنفی، ایکنا در سلسله گفت‌وگوهایی با هنرمندان موسیقی در مورد انتظارات، بایدها و نبایدهایی که از نهاد صنفی خود دارند به‌پای صحبت آنها نشسته است. گفت‌وگوهایی که سرشار است از بیان مشکلات فراوان و مزمنی که در این نهاد وجود دارد و انتظار می‌رود با روی کار آمدن دولت تازه، وزیر جدید فرهنگ و ارشاد اسلامی نسبت به این موضوعات و دغدغه‌ها واکنش متناسبی داشته باشد و مانند گذشته مشکلات مدتی پس از طرح رو به فراموشی نروند.
در این گفت‌وگو به سراغ علی مغازه‌ای؛ منتقد و پژوهشگر حوزه موسیقی رفتیم و پیرامون این موضوع صحبت کردیم.
مغازه‌ای در رابطه با مشکلات خانه موسیقی بیان کرد: یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتی که موسیقی ایران از نبود آن رنج می‌برد داشتن یک تشکل جامع صنفی است تا بتواند مشکلات حوزه موسیقی و هنرمندان آن را برطرف کند. ایران دو تشکل رسمی و قانونی ظاهراً غیردولتی دارد. یکی از آنها کاملاً غیردولتی است به نام «انجمن صنفی هنرمندان موسیقی ایران» که مستقل است و پیش از خانه موسیقی تأسیس شده اما در طول این دو دهه به علت دلایل مشخصی منفعل بوده است. تشکل دیگر خانه موسیقی است که یک موسسه فرهنگی و تابعی از مؤسسات فرهنگی وزارت ارشاد است اگرچه گفته میشود مستقل است.
خانه موسیقی تبدیل به خانه شخصی شد
وی در رابطه با شکل‌گیری خانه موسیقی بیان کرد: بنای خانه موسیقی از ابتدا توسط هنرمندان برجسته‌ی تراز اول گذاشته شد و به دلیل اعتبار این افراد هنرمندان به آن روی خوش نشان داده و عضو شدند. در اوایل کار عملکرد خوبی داشت و به نظر می‌رسید که خانه موسیقی تشکلی میشود که تمامی نیازهای جامعه موسیقی را پوشش دهد اما هرچه که پیش رفتیم خانه موسیقی تبدیل به خانه و محفل عده‌ای از اهالی موسیقی شد و این بدل شدن به محفل و خانه شخصی برخی هنرمندان از اعتبار آن کاسته و بر سروصدای آن افزوده است.
مغازه‌ای ادامه داد: این سروصدا مانند طبلی است که صدای بلندی دارد اما از درون خالی است. صحبت‌هایی که پیرامون آن میشود به گوش مدیران آن نمی‌رسد و اگر هم می‌رسد آنها به‌طور کامل منکر مسائل شده و منتقدان را مغرض خوانده و به صحبت‌ها توجهی نمی‌کنند و موضوعات را سیاه‌نمایی اعلام می‌کنند.
این پژوهشگر موسیقی اظهار کرد: در هر سیستمی که مدیران، مخالفین و منتقدین را دشمن تلقی کنند اوضاع بدتر هم میشود. ما همواره با خانه موسیقی این مشکل را داریم که هر بار از جانب ما نکته‌‌ای یا مسئله‌ای بیان شده و دعوت به گفت‌وگو کردیم، حاضر به گفت‌وگو نشده‌اند. ما از طرف «دیده‌بان موسیقی ایران» بارها از مدیران خانه موسیقی درخواست ایجاد فرصت گفت‌وگو کردیم اما همواره بی‌نتیجه بود. در همین انتخابات اخیر برای انتخاب هیئت‌مدیره خانه موسیقی دوره دوم ما درخواست بسیار کوچکتری مطرح کردیم تا دیده‌بان موسیقی تنها یک نفر نماینده صرفا جهت تهیه گزارش و خبر در آنجا داشته باشد ولی اصلاً پاسخی ولو منفی به ما ندادند. قبلاً دعوت کردیم فرصت بدهند ما به خانه موسیقی برویم و حرف بزنیم و اصلاً بحث یا دعوایی نداریم تنها می‌خواهیم صحبت کنیم اما قبول نمی‌کنند.
انتخابات فرمایشی و فرمالیته
وی تصریح کرد: در این انتخابات بدون اینکه اعلام کنند افراد کاندیدا چه کسانی هستند و مشخص شود چه تعدادی حضور داشتند؛ یک محفلی برگزار شد و یک انتخابات کاملاً فرمالیته به اجرا در آمد که اگر صداقتی باشد و آمار و لیست حاضران و کاندیداها و رای دهندگان و منتخبان منتشر شود آن وقت می‌توان در مورد اعتبار و مقبولیت آقایان خیلی ساده و منطقی صحبت کرد. اما این انتخابات عمق بحران مقبولیت و مشروعیت هیات مدیره خانه موسیقی را علنی کرد و پیام روشنی برای مدیران خانه و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی داشت که نادیده گرفتن این پیام آشکار بسیار معنادار و خطرناک خواهد بود.
مغازه‌ای ادامه داد: مثلا هفده نفر در یک کانون در انتخابات شرکت کردند و به 9 نفر رأی دادند گویی خود افراد به خودشان رأی دادند. واقعاً چرا باید اعتبار یک نهادی که دستکم آنطور که خودشان بیان می‌کنند بیش از پانزده هزار نفر عضو دارد؛ تنها یک‌هزارم افراد یا یک‌دهم درصد کل اعضا در انتخابات هیئت‌مدیره‌های آن مشارکت کنند؟ این موضوع فاجعه‌بار است و به نظر من وزارت ارشاد باید بازخواست کند و این نهاد را تا زمانی که مشکلات آن درست نشده و اعتبار و شفافیت و مقبولیت بین هنرمندان پیدا نکرده تعلیق کند تا رأی‌گیری‌های شفاف و آنلاین با حضور اکثریت اعضای خانه برگزار شود چرا که این تشکل هم از بودجه‌های دولتی بهره‌مند است و‌هم درآمدهای مختلفی از جمله حق عضویت ارتزاق می‌کند.
خانه موسیقی دقیقاً چه‌کاری انجام می‌دهد؟
وی در رابطه با برگزاری انتخابات آنلاین بیان کرد: گفته شده به دلیل کرونا نمی‌توان انتخاباتی پرشور داشت؛ می‌گوییم چرا آنلاین برگزار نمی‌کنید؟ در پاسخ می‌گویند که زیرساخت نداریم و منابع مالی آن موجود نیست. عجیب است که خانه موسیقی هم از دولت پول می‌گیرد هم به اشکال مختلف از سوی شهرداری حمایت میشود و هم حق عضویت دریافت می‌کند، اما منابع مالی برای برگزاری یک انتخابات آنلاین را ندارد؟ سؤال ما از مدیران خانه موسیقی این است که خانه موسیقی دقیقاً چه‌کاری انجام می‌دهد؟ جز کاری که ارشاد یک وظیفه یا نقشی که برای این نهاد قائل شده است تا به آموزشگاه‌ها و مدرسان کارت صلاحیت صادر کنند و داوران و کارشناسان هم به قدر کافی حقوق بگیرند. هنرمند برای گرفتن صلاحیت تدریس در هر رشته مبلغ قابل توجهی می‌پردازد و این پول هم طبق گفته مدیر عامل خانه موسیقی به عنوان دستمزد کارشناسان و استادان و هزینه برگزاری آزمون آنلاین از هنرمندان میشود. آخر چرا این میزان ناشفافیت در خانه جود دارد و نهادی از سوی دولت یا انواع نهادهای حسابرسی و بازرسی هیچ توجهی به آن ندارند. یک سوال جدی این است که چگونه است که آزمون صلاحیت که پولی هم هست آنلاین برگزار میشود ولی انتخابات هیات مدیره را نمی‌شود آنلاین برگزار کرد؟
مغازه‌ای ادامه داد: در صحبت‌های مدیران بیان میشود که حقوقی نمی‌گیرند و تنها مقداری ناچیز برای داوری‌ها به آنها پرداخت میشود. در پاسخ باید گفت اگر حقوق نمی‌گیرید پس این همه منابع مالی که خانه موسیقی کسب می‌کند در کجا هزینه میشود؟ اگر هم حقوق گرفته میشود پس دکان خوبی درست شده است که حاضر نیستند کنار بروند. هر بار هم صحبت میشود بیان می‌کنند که دیگران اگر حضور پیدا کنند ما کنار می‌رویم. باید گفت اصلاً شما اجازه می‌دهید که دیگران حضور پیدا کنند؟ اصلاً شما با دیگران حرف می‌زنید که بیایند با شما یک فنجان چای بخورند و صحبتی بکنند و بروند؟ شما فرصت را فراهم بکنید آن‌وقت ببینیم کنار می‌روید یا خیر؟
این منتقد موسیقی با اشاره به تخریب منتقدان از سوی مدیران خانه موسیقی بیان کرد: مدیران خانه موسیقی در صحبت با مدیران بالادستی مدام منتقدان را تخریب می‌کنند و پشت سر آنها صفحه می‌گذرند و واقعاً نمی‌دانیم چه کار باید کرد. به عبارتی این نهاد و تشکل توسط افرادی مصادره شده است و ظاهراً در سیستم‌های دولتی هم حامیانی دارند که می‌توانند عملکرد خود را توجیه کرده و بر مسند امور بمانند.
ما دشمن نیستیم
مغازه‌ای با اشاره به صحبت‌های وزیر ارشاد گفت: در صحبت‌های وزیر جدید ارشاد انتقادات خوبی به خانه موسیقی مطرح شده بود که امیدوارم آن نکات پیگیری شود و شاهد تغییر و تحولاتی در این نهاد باشیم و امور از دست برخی افراد همیشه ثابت در امور موسیقی گرفته شود به افرادی از جامعه موسیقی سپرده شود. امروزه این همه تحصیلکرده موسیقی داریم که جایی برای کار ندارند و امکان ورود به هیچ حوزه‌ای برایشان نیست. باید از این ظرفیت استفاده کرد تا امور را در دست بگیرند و خانه موسیقی روزی تبدیل به خانه واقعی هنرمندان موسیقی شود.
این منتقد موسیقی تصریح کرد: یکی از ابتدایی‌ترین حقوق هر عضو خانه موسیقی این است که اگر مطلبی در سایت خانه گذاشته شود بتواند در زیر آن نظر مثبت یا منفی خود را بگذارد. این نهاد تلفن را که پاسخگو نیست، روابط عمومی خوبی هم که ندارد و ارتباطی سازنده و مناسبی هم با جامعه موسیقی ندارد. یک هنرمند از شهرهای دیگر و نقاط دورافتاده اگر حرف و نظری دارد که می‌خواهد بیان کند در کجا باید اعلام کند؟ به مدیر خانه موسیقی گفته میشود کامنت‌ها چرا بسته است، اظهار بی‌اطلاعی می‌کند و قول پیگیری می‌دهد اما هیچگاه هیچ اتفاقی نمی‌افتد.
وی در پایان گفت: این دوستان گویا خود را صاحبان و وارثان موسیقی می‌پندارند و مانند پدرخوانده‌ها یا اصطلاحاً برادر بزرگ هیچ حقی برای افراد قایل نیستند و امثال ما اگر با آنان باشیم دوست هستیم و اگر نه دشمنیم و حقی هم نداریم. طوری می‌گویند منتقدان که انگار درباره دشمنان مملکت صحبت می‌کنند. من در همین نکته به دوستان عرض می‌کنم ما نه دشمنیم نه مشکلی با شخصیت هنری شما داریم اگر حرفی می‌زنیم، از سر مهر و‌علاقه به صنف و جایگاه هنرمندان است و اگر شما نخواهید به این حرف‌ها توجه کنید؛ دارید به موسیقی کشور لطمات جبران‌ناپذیری وارد می‌کنید و کمترین آسیب نبود مقبولیت و اعتماد به خانه و خودتان در میان هنرمندان است و البته در مورد شما هم دیر یا زود قضاوت خواهد شد و همه چیز علنی خواهد شد.
گفت‌وگو از سجاد محمدیان
انتهای پیام
