خاطرات مبارز انقلابی لرستان؛ از همنشینی با شهید لاجوردی تا زمزمه مداوم آیات جهاد
ولی سعیدی از مبارزان انقلابی شهرستان نورآباد گفت: در زندان ساواک همواره قرآن ورد زبان من بود و انس خاصی با آیات سوره توبه که به انسان‌ها دستور جهاد می‌دهد، داشتم، به‌طوری که این آیه بیانگر آن است که اگر دیدید جامعه در حال ظلم و ستم است باید جهاد کنید.
ولی سعیدی، از مبارزان سیاسی شهرستان نورآباد در گفت‌وگو با ایکنا از لرستان، با اشاره به جنایت‌ها و وابستگی‌های رژیم پهلوی به استکبار جهانی، اظهار کرد: در دوران پهلوی مردم حتی از کمترین امکانات اولیه زندگی هم برخوردار نبودند و به‌دلیل فقر در اوج بیسوادی قرار داشتند، به‌طوری که بیش از ۹۰ درصد جمعیت کشور بیسواد بودند.
وی اشاره به اینکه وظیفه دینی هر مسلمان ایستادگی در مقابل ظلم و ستم است، افزود: وقتی که به جنایات و خیانت‌های رژیم پهلوی پی بردیم فعالیت مبارزاتی خود بر علیه آنان آغاز کردم.
سعیدی با اشاره به اینکه مبارزان سیاسی استان لرستان برای تحقق انقلاب از بذل جان هم دریغ نمی‌کردند، ادامه داد: در بهمن سال ۵۳ توسط رژیم پهلوی دستگیر و به تهران منتقل شدم و در آنجا با سخت‌ترین شکنجه‌ها مواجه شدیم.
این مبارز انقلابی با بیان اینکه کمیته ضد خرابکاری رژیم پهلوی سخت‌ترین شکنجه‌ها را به زندانیان سیاسی انجام می‌داد، افزود: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به اتفاق ملت سرافراز ایران در سرکوب توطئه‌های دشمنان نقش داشته و بعد از آن نیز در هشت سال دفاع مقدس در پشت جبهه با افتخار خدمت می‌کردیم.
سعیدی به فعالیت گروه انقلابی ابوذر اشاره کرد و گفت: در زندان ساواک همواره قرآن ورد زبان من بود و انس خاصی با آیات سوره توبه که به انسان‌ها دستور جهاد می‌دهد، داشتم، به‌طوری که این آیه بیانگر آن است که اگر دیدید جامعه در حال ظلم و ستم است باید جهاد کنید.
این مبارز انقلابی با اشاره به پخش و توزیع اعلامیه‌های امام راحل(ره) در دوران پهلوی و نیز هماهنگی و انسجام‌بخشی به نیروهای انقلابی، گفت: یکی از فعالیت‌های انقلابی ما تهیه سلاح و مهمات نیروهای انقلابی بود این در حالی است که تصاویری از حضرت امام(ره) را نیز همواره در خانه نگهداری می‌کردم.
وی ادامه داد: نیروهای ساواک هنگام سحر و به هنگام خواب من را دستگیر و بسیاری از کتب مذهبی، تصاویر امام و اعلامیه‌های وی را ضبط کرده و من را به مقر و ساواک بردند و پس از تفتیش به تهران منتقل کردند.
سعیدی با اشاره به دو سال زندانی بودن در زندان‌های ساواک از سال ۵۳ تا ۵۵، ادامه داد: اگر در آن زمان سن مبارزان با رژیم شاه زیر ۱۸ سال نبود بیش از ۱۵ سال زندانی سیاسی برای آنها تعیین می‌کردند بعد از آزادی از زندان نیز دوباره امکانات مبارزه برای نیروهای مبارز انقلابی را تهیه کرده و همواره در توزیع اعلامیه‌های امام نقش داشتم.
این مبارز انقلابی با بیان اینکه جرقه نهایی پیروزی انقلاب از سال ۵۶ و بعد از شهادت حاج‌آقا سیدمصطفی خمینی(ره) زده شد، ادامه داد: مراسم چهلم فرزند برومند امام خمینی(ره) به‌طور متحد در بسیاری از استان‌های کشور از جمله لرستان برگزار شد و همین ایام نقطه آغاز و گسترش تظاهرات‌های میدانی بود.
وی ادامه داد: علاوه بر اینکه خودم زیر شکنجه‌های رژیم ساواک سخت‌ترین دوران زندگی را تحمل می‌کردم پدر، مادر و خانواده نیز زندگی سختی داشتند، به‌طوری که اهالی منطقه از ترس رژیم پهلوی با خانواده ما صحبت نمی‌کردند و هیچ‌کس با آنها ارتباطی نداشت.
سعیدی با بیان اینکه سیداسدالله لاجوردی از همنشینان ما در زندان‌های ساواک بود، ادامه داد: من و سیداسدالله لاجوردی را در داخل عده‌ای روانی می‌انداختند و آنان هر لحظه به ما حمله‌ور شده و عربده می‌کشیدند این درحالی است که گاهی زیر شکنجه‌های ساواک پاهای ما باد می‌کرد با این حال ما را روی یخ برده و با پوتین به پای متورم شده ما ضربه می‌زدند تا جایی که از هوش می‌رفتیم.
وی با بیان اینکه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی افتخار خدمت در عرصه درمانی و بهداری دندان را دارم، ادامه داد: گاهی حق قانونی ما به درستی ادا نمی‌شود و البته ما هرگز از سابقه مبارزاتی خود استفاده شخصی نمی‌کنیم چرا در آن زمان هدف ما خدا بود اما انتظار ما احقاق حق قانونی‌مان است.
انتهای پیام
