قادر به بیان مقام پدر در سینما نبوده‌ایم + صوت و فیلم
عباس رافعی معتقد است: می‌توانم کارهای متعددی را نام ببرم که در آن به مادران به شکلی شایسته پرداخته شده است اما درباره پدر دستمان بسیار خالی است.
عباس رافعی، کارگردان سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با ایکنا پیرامون جایگاه پدر در تولیدات نمایشی گفت: خلاف این تصور که فکر می‌کنند در سینما و تلویزیون درباره مادران کار لازم نشده است معتقدم این اجحاف بیشتر نسبت به پدران رخ داده است، چون من می‌توانم کارهای متعددی را نام ببرم که در آن به مادران به شکلی شایسته نظر شده است اما درباره پدر دستمان بسیار بسته است.
وی افزود: در جهان واقعیت هم متاسفانه چنین است و ما میبینیم که نقش پدران در جامعه نادیده گرفته می‌شود. این اتفاق نیز شاید از آنجا سرچشمه بگیرد که پدران آنچنان در پی نشان دادن کارهایی که برای خانواده انجام می‌دهند نباشند، بلکه بیشتر تمرکزشان روی این امر است که خانواده را به صورت منسجم گرد هم آورند. در حقیقت باید اذعان کرد که پدران همیشه جلوی دوربین نیستند بلکه نقششان بیشتر در پشت دوربین رخ می‌دهد.
این کارگردان ادامه داد: در جشنواره امسال فیلمی با عنوان «بدون قرار قبلی» ساخته شد که موضوع آن پدر بود اما آن چیزی که میبینیم به شکلی فاخر نشان دادن ارزش‌های مقام پدر نیست، بلکه تنها در پایان فیلم است که اشاره‌ای به فداکاری پدر می شود. نکته عجیبتر اینکه در آثار نمایشی عموما به نقش تحکمی پدر در کارهای سینمایی و تلویزیونی نظر شده است. هر قدر می‌اندیشم فیلمی چون «مادر» را نمی‌توانم بیابم که در آن به شکلی زیبا و لطیف مقام پدر مدنظر قرار گرفته باشد.
وی با بیان اینکه در برخی کارهای نمایشی به پدران در آثار نمایشی حمله شده است، گفت: جدا از اینکه نتوانسته‌ایم به پدران آنگونه که شایسته است نظر کنیم به مقام پدر توهیم هم کرده‌ایم! برای مثال به فیلم‌هایی اشاره می‌کنم که در آن مردها افرادی هوسران نشان داده می‌شوند که به خانواده وفاداری ندارند البته ممکن است چنین موضوعاتی در جامعه وجود داشته باشد ولی وقتی قرار است این رویه در فیلم‌های متعددی تکرار شد الگوسازی غلط در این رابطه انجام داده‌ایم.
رافعی ادامه داد: در میان تمام کارهای ضعیفی که در این حوزه ساخته شده‌اند، چند فیلم خوب نیز داشته‌ایم. برای مثال رضا ناجی در فیلم «آواز گنجشک‌ها» پدری را نشان می‌دهد که تمام وجودش را گذاشته تا خانواده دور هم و یکپارچه باقی بماند، خلاف فیلم «روسری آبی» که پدر در مقابل فرزندانش می‌ایستد هرچند خواسته‌اش حق است. در «بوی پیراهن یوسف»» ما نمونه از پدر منتظر را میبینیم که همین ویژگی مثبت را از او میبینیم. در میان چند کاری که نام بردم به نظرم فیلم «دستان خالی» می‌تواند اتقافی خوب قلمداد شود، چون پدر در این فیلم با تمام وجود برای نجات دخترش می‌جنگد.
این کارگردان در پایان تاکید کرد: در میان آثار خارجی کاری که هم اکنون به یاد دارم «من سم هستم» نام دارد. در این فیلم پدری معلول وجود دارد که با تمام وجود از دختر خود نگهداری می‌کند. در این فیلم زیباترین لحظات انسانی را شاهد هستیم.
انتهای پیام
