به گزارش ایکنا، محمد کاظمی، قاری کشورمان که به تازگی از سرزمین وحی به کشور بازگشته است در آیین اختتامیه و تجلیل از نفرات سی و هشتمین دوره مسابقات قرآن کارکنان پایور و نیروهای وظیفه و پانزدهمین دوره مسابقات قرآن خانوادههای کارکنان وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح که با حضور مسئولان و فرماندهان این وزارتخانه و حائزان رتبههای برتر در تالار شیخ صدوق آستان عبدالعظیم حسنی(ع) برگزار شد به تلاوت آیاتی از قرآن پرداخت.
بیشتر بخوانید:
این مدرس و قاری ممتاز کشورمان آیات 102 تا 110 مبارکه آلعمران و آیات پایانی سوره فجر را تلاوت کرد.
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونَ ﴿۱۰۲﴾
ای كسانی كه ايمان آوردهايد! آنچنان كه حق تقوی و پرهيزكاری است، از خدا بپرهيزيد! و از دنيا نرويد، مگر اينكه مسلمان باشيد! (بايد گوهر ايمان را تا پايان عمر حفظ كنيد!)
وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَكُنْتُمْ عَلَى شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ ﴿۱۰۳﴾
و همگی به ريسمان خدا (قرآن و اسلام و هر گونه وسيله ارتباط ديگر) چنگ زنيد و پراكنده نشويد! و نعمت (بزرگ) خدا را بر خود، به ياد آريد كه چگونه دشمن يكديگر بوديد و او ميان دلهای شما، الفت ايجاد كرد و به بركت نعمت او، برادر شديد! و شما بر لب حفرهای از آتش بوديد، خدا شما را از آن نجات داد؛ اين چنين، خداوند آيات خود را برای شما آشكار میسازد، شايد هدايت شويد.
وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿۱۰۴﴾
بايد از ميان شما جمعی دعوت به نيكی و امر به معروف و نهی از منكر كنند! و آنها همان رستگارانند.
وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَأُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿۱۰۵﴾
و مانند كسانی نباشيد كه پراكنده شدند و اختلاف كردند، (آن هم) پس از آنكه نشانههای روشن (پروردگار) به آنان رسيد! و آنها عذاب عظيمی دارند.
يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذِينَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَكَفَرْتُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ ﴿۱۰۶﴾
(آن عذاب عظيم) روزی خواهد بود كه چهرههايی سفيد، و چهره هايی سياه میگردد، اما آنها كه صورتهايشان سياه شده، (به آنها گفته میشود:) آيا بعد از ايمان (و اخوت و برادری در سايه آن) كافر شديد؟ پس بچشيد عذاب را، به سبب آنچه كفر میورزيديد!
وَأَمَّا الَّذِينَ ابْيَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِی رَحْمَةِ اللَّهِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿۱۰۷﴾
و اما آنها كه چهرههايشان سفيد شده، در رحمت خداوند خواهند بود و جاودانه در آن میمانند
تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ وَمَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْمًا لِلْعَالَمِينَ ﴿۱۰۸﴾
اينها آيات خدا است كه به حق بر تو میخوانيم و خداوند (هيچگاه) ستمی برای جهانيان نمیخواهد
وَلِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ ﴿۱۰۹﴾
و (چگونه ممكن است خدا ستم كند در حالي كه) آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است مال او است و همه كارها به سوی او باز میگردد (و به فرمان او است).
كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿۱۱۰﴾
شما بهترين امتی بوديد كه به سود انسانها آفريده شديد (چه اينكه) امر به معروف میكنيد و نهی از منكر و به خدا ايمان داريد، و اگر اهل كتاب (به چنين برنامه و آیين درخشانی) ايمان آورند به سود آنها است (ولی تنها) عده كمی از آنها با ايمانند و اكثر آنها فاسق (و خارج از اطاعت پروردگار) میباشند.
انتهای پیام