علامه حسن‌زاده آملی انسان را به یاد خدا می‌انداخت
شاگرد علامه حسن‌زاده آملی با تأکید بر اینکه احیای نام و یاد شخصیت‌های برجسته و شاخص مصداق عمل صالح است، گفت: علامه حسن‌زاده آملی مصداق این سخن حضرت عیسی(ع) بود که به حواریون خود فرمود با کسی همنشینی کنید که شما را به یاد خدا بیندازد و به علمتان بیفزاید.
به گزارش ایکنا از اصفهان، همزمان با سومین سال درگذشت علامه حسن‌زاده آملی(ره)، همایش بزرگداشت ایشان، روز گذشته، پنجم مهرماه با حضور اقشار گوناگون مردم، حوزویان و شاگردان علامه حسن‌زاده در مؤسسه علوم اسلامی کلباسی اصفهان برگزار شد.
در این همایش، شاگردان علامه به تبیین ابعاد شخصیتی علمی و عملی ایشان پرداختند.
ابتدا اصغر طاهرزاده، نویسنده و پژوهشگر فلسفه و معارف اسلامی با توجه به شخصیت علامه حسن‌زاده اظهار کرد: ایشان و استادشان، علامه شعرانی به این باور رسیده بودند که مسئله بشر در جهان امروز، دیگر ایمان بدون خودمحوری نیست، بلکه مسئله بشر جدید، خود اوست.
وی به نوع رویکرد و افق نگاه علامه به جهان اشاره کرد و گفت: ایشان و استادش نگاهی جهانی و تمدنی به اسلام داشتند، به همین دلیل به زبان فرانسه و زبان‌های دیگر از جمله انگلیسی مسلط بودند، تا آنجا که علامه حسن‌زاده درباره علامه شعرانی می‌گفت: «ایشان به زبان انگلیسی مسلط‌تر از ادبیات عرب بود.»
این نویسنده و پژوهشگر با بیان اینکه ما باید به افرادی چون علامه حسن‌زاده نگاهی فراتر از وجود مادی ایشان داشته باشیم، افزود: افرادی چون علامه را باید در نسبت حضور ایشان در تاریخ ببینیم و این اعتقاد من است.
وی درباره دیدگاه دیگران نسبت به علامه حسن‌زاده بیان کرد: به گفته آیت‌الله منصوری، علامه حسن‌زاده معتقد بود که مقام شهدای ما از اولیاءالله بالاتر است و خاک مرقد شهدا را بر دیده‌اش می‌مالید و چون مادر فرزندمرده می‌گریست. علامه شعرانی نیز درباره ایشان می‌گفت: «من حسن‌زاده را چندین سال آزمودم و چیزی جز جد و جهد در او ندیدم.»
فلسفه برای همگان
در ادامه آیت‌الله احمد کلباسی، مدیر مؤسسه علوم اسلامی علامه کلباسی با تأکید بر اینکه حکمت مقوله‌ای قرآنی است، گفت: اساساً تعبیر واحدی از حکمت وجود ندارد؛ گاه به اشخاصی چون پزشکان و فلاسفه و گاه به عقل و فلسفه و... اطلاق شده است.
وی ادامه داد: در دنیای غرب، فلسفه‌ای که شکل گرفت، انگیزه‌اش مصادره فکر انسان‌هاست؛ ولی در مقابل فلسفه اسلامی از این امر جلوگیری می‌کند.
مدیر مؤسسه علوم اسلامی علامه کلباسی افزود: متأسفانه عده‌ای به این دلیل که حکمت را نفهمیدند، با این بهانه که مقوله‌ای وارداتی است و کاری به مکتب اهل بیت(ع) ندارد، به مقابله با آن برخاستند، در صورتی که فقط با این علم می‌توان به مبارزه با دشمن پرداخت.
وی با بیان اینکه باید بین عرفان دراویش و عرفان حقیقی تفاوت قائل شویم، اضافه کرد: فلسفه و حکمت را باید با قرائتی صحیح در اختیار همگان قرار دهیم و فلسفه‌ای برای کودکان و مردم کوچه و بازار داشته باشیم.
ولایت‌پذیری علامه حسن‌زاده آملی
سخنران دیگر این همایش، آیت‌الله سیدعلی حسینی آملی، از شاگردان علامه حسن‌زاده آملی بود که به ابعاد شخصیتی علامه پرداخت. وی درباره علمیت علامه حسن‌زاده اظهار کرد: مرحوم علامه به تعبیر خود، ذوالفنون و در همه علوم مجتهد بود.
وی در تبیین جنبه‌های شخصیتی علامه حسن‌زاده به نقل خاطره‌ای پرداخت و گفت: سه مرتبه به محضر ایشان رسیدم و این سؤال را پرسیدم: منظور از عبارت و عجل فرجهم در ذکر صلوات چیست؟ ایشان بار اول فرمود: اجرای احکام و فرامین قرآن در زندگی روزمره انسان‌ها. بار دیگر گفت: برپایی حکومت اسلامی و یک دفعه هم از تأمین امنیت اجتماعی مردم سخن گفت. این مطالب نشانگر این بود که علامه این انقلاب را بخشی از فرج آل رسول‌الله(ص) می‌دانست.
این استاد حوزه علمیه افزود: علامه به قوانین اسلام بسیار حساس بود و در سال ۵۵ که شاه دستور تغییر تاریخ هجری را به شاهنشاهی داد، ایشان در سخنرانی‌ای فرمود: «دین خدا ناموس خداست و هر غیرتمندی با توهین‌های جانبی کنار می‌آید؛ ولی توهین به ناموس خدا سنگین است. حالا که به ناموس خدا دست دراز کرده‌اند، خدا دیگر مهلتشان نخواهد داد.»
وی با تأکید بر روحیه ولایت‌پذیری علامه حسن‌زاده آملی تصریح کرد: روزی از ایشان درباره سود بانکی سؤال کردم که حکم و عنوان آن چیست؟ فرمود: «اثباتا و نفیا از من چیزی نقل نکنید، یک نفر در حال اداره مملکت است، همه نظر بدهند که سنگ روی سنگ بند نمی‌شود» و این بود ولایت‌پذیری علامه.
علامه حسن‌زاده آملی؛ مصداق روایت حضرت عیسی(ع)
سپس آیت‌الله حسن رمضانی، از شاگردان برجسته علامه حسن‌زاده اظهار کرد: احیای نام و یاد شخصیت‌های برجسته و انسان‌های شاخص از مصادیق عمل صالح است. من علامه را مصداق این روایت حضرت عیسی(ع) می‌دیدم: «قَالَ اَلْحَوَارِيُّونَ لِعِيسَى عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَا رُوحَ اَللَّهِ مَنْ نُجَالِسُ قَالَ مَنْ يُذَكِّرُكُمُ اَللَّهَ رُؤْيَتُهُ وَ يَزِيدُ فِي عِلْمِكُمْ مَنْطِقُهُ وَ يُرَغِّبُكُمْ فِي اَلْآخِرَةِ عَمَلُهُ؛ حواریون به حضرت عیسی(ع) گفتند با چه کسی همنشینی کنیم؟ آن حضرت فرمود: کسی که شما را به یاد خدا بیندازد، به علمتان بیفزاید و اعمالش شما را به آخرت راغب کند.»
وی تأکید کرد: علامه از تعریف و تمجید بیزار بود؛ سال ۱۳۷۳ که می‌خواستند از ایشان تقدیر کنند، وقتی به علامه اطلاع دادم، گفت: «عقل می گوید: نه! وهم می‌گوید: آری خوشم نمی‌آید از من تجلیل شود.»
مهدی هاشمیان
انتهای پیام
