به گزارش ایکنا، طی یک سال گذشته با شیوع ویروس کووید ۱۹ سبک زندگی افراد با تغییرات متعددی مواجه شده است. اعمال محدودیت در رفتوآمدهای خانوادگی، تعطیلی برخی مشاغل، ارائه آموزشهای مجازی به دانشآموزان و دانشجویان و ... پیامدهای مختلفی برای خانواده به همراه داشته و روال طبیعی و سابق زندگی افراد را بر هم زده است. شرایط جدید کرونایی اگر با مدیریت و برنامهریزی همراه باشد، میتواند به فرصتی بهینه در ابعاد مختلف برای خانوادهها تبدیل شود، اما این مهم نیاز به آموزش خانواده برای قرار گرفتن در مسیر صحیح دارد.
به این منظور، خبرگزاری ایکنا در راستای رسالت آموزشی خود اقدام به ارائه بستههای آموزشی برای خانوادهها در محورهای مختلف کرده که در همین راستا «سیما فردوسی»، روانشناس بالینی و کارشناس خانواده به بیان نکاتی مهم در موضوع آموزش خانوادهها پرداخته است.
در ادامه، دهمین قسمت از این بستههای آموزشی با موضوع «معایب طولانی شدن دوران نامزدی» از سوی سیما فردوسی، روانشناس بالینی و خانواده ارائه میشود که در ادامه میبینید و میخوانید.
در بسیاری از خانوادهها، دختر و یا پسری که به تازگی نامزد کرده و یا در دوران عقد به سر میبرند، وجود دارد که خیلی از آنها نمیدانند در ایام کرونا چه باید کنند؟ درست است که هر جوانی علاقه دارد که جشن و مراسم ازدواج با حضور دوستان و اقوام داشته باشد و آنان را نیز در جشن و شادی خود شریک کند، حتی خود پدر و مادرها نیز این آرزو را دارند و به زبان میآورند، اما خوب اکنون در یک وضعیت بحرانی به سر میبریم که صرفاً مربوط به کشور ما هم نیست و گستردگی جهانی دارد و همه جای دنیا شرایط اینگونه است.
با توجه به شیوع بیماری کرونا، خانوادهها تا چه زمانی میخواهند به خاطر عدم امکان برگزاری مراسم عروسی از ازدواج فرزندان خود جلوگیری و صبر کنند؟ تا زمانی که ویروس کرونا کاملاً از بین برود و همه آداب و رسوم این جشنها و مراسم را به طور کامل به جا بیاورند؟ اما این وضعیت غیر قابل پیشبینی است. عقد انجام شده، آیا باید همینطور منتظر ماند تا شرایط عادی شود؟ یا بهتر این است که دختر و پسر زندگی مشترک خود را آغاز کنند.
در گذشته اینگونه بود که با حضور تعداد افراد اندکی، آن هم از بزرگان فامیل، مراسمی در منزل برگزار میشد و پس از انجام عقد، عروس و داماد به خانه خود میرفتند. دختر و پسر نه زیر بار قرض میرفتند و نه خبری از چشم و هم چشمیها بود.
در ایام کرونا نیز باید همین کار انجام پذیرد. البته که عروس خانم آرزو دارد لباس سفید عروسی بپوشد و عکس و فیلم از مراسم ازدواج خود داشته باشد، که در شرایط شیوع بیماری میتوان با رعایت تمام پروتکلهای بهداشتی و با حضور تعداد افراد اندکی از خانواده درجه یک، مراسم مختصری برگزار کرد و عروس و داماد را برای آغاز زندگی مشترک مشایعت کرد.
به هر صورت، در مدت زمان پیش از عقد، مراحل انتخاب طی و شناخت کافی ایجاد شده است و هر دو طرف به یکدیگر و معیارهای اولیه و اصلی دیگری اشراف پیدا کردهاند. اگر انتخاب شایسته بوده است و شرایط رسیدن به این مرحله طی شده، نیازی به معطل ماندن نیست و بدون برگزاری مراسم بزرگ نیز زوجین باید بتوانند زندگی خود را آغاز کنند.
زندگی در جریان است و باید ادامه داشته باشد. جوان ممکن است عجول باشد و حتی اصرار کند که یک مراسم بزرگ برگزار شود، چراکه معتقد است اتفاقی نمیافتد و متأسفانه دیده و شنیدهایم که در این مدت بعضی جشنها و مراسم به صورت مخفیانه برگزار شده است و طبیعتاً در چنین مجامعی ویروس در گردش بوده و بسیاری از افراد را درگیر کرده است.
عروس و دامادی که خود را بالغ میدانند به نحوی که قصد تشکیل خانواده دارند، باید متوجه این موضوع باشند که اصرار بر برگزاری مراسم ازدواج در دوران کرونا امری بیهوده و پرخطر است. پدر و مادر و خانوادهها نیز نباید زیر بار برگزاری چنین مراسمی در این شرایط بروند، کما اینکه نتیجه برگزاری برخی مراسم و جشنهای ازدواج را که ابتلای دسته جمعی مهمانان حاضر در مراسم و حتی فوت افراد بوده است را در صفحات روزنامهها و اخبار دیده و شنیدهایم؛ لذا عقل سلیم حکم میکند که این شرایط و بحران موجود درک شود و حتی اجازه داده نشود این مراسم به صورت مخفیانه انجام پذیرد.
انتهای پیام