نقد و بررسی کتاب «تنها گریه کن» در حوزه هنری اصفهان

به گزارش ایکنا از اصفهان، به نقل از روابط عمومی حوزه هنری استان، واحد آموزش و پژوهش و فرهنگ و مطالعات پایداری حوزه هنری اصفهان با همکاری روایت‌خانه، سومین «روایت مستند زیر ذره‌بین» را برگزار کرد.

این برنامه با حضور اکرم اسلامی، نویسنده کتاب «تنها گریه کن» و محمد قاسمی‌پور، مدیر دفتر فرهنگ و مطالعات پایداری معاونت راهبری استان‌های حوزه هنری، شب گذشته، ۱۲ اسفند‌ماه در پلاتوی ماه حوزه هنری اصفهان برگزار شد.

در این برنامه، کتاب «تنها گریه کن» که اولین اثر نویسنده محسوب می‌شود و به روایت زندگی اشرف‌سادات منتظری، مادر شهید محمد معماریان می‌پردازد، نقد و بررسی شد.

قاسمی‌پور، مدیر دفتر فرهنگ و مطالعات پایداری معاونت راهبری استان‌های حوزه هنری در این نشست، اظهار کرد: این کتاب، مولودی فرهنگی در حوزه ادبیات پایداری است و من به خود می‌بالم که در فضای زیست ما چنین سرمایه‌هایی وجود دارد.

وی با اشاره به اینکه به تعداد افراد مختلف، سبک و شیوه نگارش متفاوت وجود دارد، افزود: می‌توان از طریق آشنایی با روش نویسندگان مختلف، از آنان مسیر انتخاب موضوع، سوژه، انجام گفت‌وگو و مراحل دیگر را آموخت.

مدیر دفتر فرهنگ و مطالعات پایداری معاونت راهبری استان‌های حوزه هنری در خصوص کتاب «تنها گریه کن»، تصریح کرد: این کار، حاصل همت، هنر و پایمردی نویسنده آن است.

در ادامه، اسلامی، نویسنده اثر بیان کرد: معتقدم این کار روزی من بوده است، همیشه از خدا می‌خواستم که از فضل خودش به من ببخشد، نوشتن این اثر را به‌عنوان یک پرونده کاری قبول کردم، ولی با دلم آن را نوشتم.

وی افزود: در زمینه نوشتن کتاب کاری انجام نداده بودم، ولی خواندن کتاب‌های زیاد به افزایش دایره واژگانی من کمک کرد و همین باعث شد تا این اثر را بنویسم.

نویسنده در خصوص چگونگی ارتباط صمیمانه با راوی، اظهار کرد: ایشان روحیه بسیار دوستانه‌ای داشت و ارتباط صمیمی ما از نخستین جلسات شکل گرفت و آنچه ضبط نمی‌شد، باعث شناخت بیشتر من از شخصیت ایشان شد.

وی تصریح کرد: مصاحبه‌گر و نویسنده باید بداند که هر خانواده خط قرمزهای خودش را دارد و نباید بر مسائلی که راوی نمی‌خواهد بیان کند، پافشاری کنیم، چون پس از اعتماد و صمیمیت، بسیاری از مسائل را خود راوی به‌تدریج بیان می‌کند.

اسلامی ادامه داد: نویسنده باید مصاحبه با راوی و نوشتن کتاب را بخشی از زندگی‌اش ببیند و علاوه بر ضبط صدا، با چشم‌های خود نیز به ضبط بسیاری از نکات مانند پوشش، رفتار فرد در مواجهه با مسائل و دیگران، پذیرایی، فرهنگ غذایی و... بپردازد.

وی تأکید کرد: آنچه در این کتاب برای من اهمیت داشت، این بود که راوی از وجهه‌ای که از او نشان می‌دهم، راضی باشد و علاوه بر این، اثر، حقیقی و مستند باشد. دوست داشتم مخاطبی که کتاب را خوانده است، وقتی راوی را می‌بیند، با دو شخصیت جدا روبرو نشود.

نویسنده اضافه کرد: دوست داشتم همه از وجود چنین زنی مطلع شوند، چون شخصیت ایشان بسیار ویژه است، هیچ تردیدی در انجام امور ندارد و به محض اینکه با مسئله‌ای روبه‌رو می‌شود، سریع تصمیم می‌گیرد و کار درست را با توکل به خدا انجام می‌دهد. آنچه در شخصیت ایشان اهمیت داشت، کنشگری بود.

وی در خصوص انتخاب قالب برای نوشتن اثر، گفت: این خواسته ناشر بود و من در انتخاب قالب، آزادی عمل نداشتم، ولی با پیشرفت کار متوجه شدم که برای این سوژه، قالب درستی بود.

اسلامی با اشاره به بازنویسی اثر، تصریح کرد: بعضی از وقایع را بارها نوشتم و وقتی اثری مشاور و راهنما دارد، در پیشرفت آن بسیار مهم است.