راز محبوبیت آیت‌الله ناصری و لوازم مقابله با تکفیری‌ها
«ارتقای فرهنگی جوامع اسلامی لازمه مقابله با گروه‌های تکفیری است» و «راز محبوبیت آیت‌الله ناصری بین جوانان ایرانی» از عناوین مهم سرویس معارف خبرگزاری ایکنا در هفته گذشته هستند.
سرویس معارف خبرگزاری ایکنا، در هفته‌ای که گذشت مطالب متعددی را منتشر کرده است که در ادامه مهمترین آنها را بررسی می‌کنیم.
اصل کتاب مفاتیح‌الجنان از شیخ عباس قمی نیست
آیت‌الله محمدهادی یوسفی غروی؛ استاد درس خارج حوزه علمیه:
در حدود قرن هشتم هجری، دولت سادات موسوی مشعشعی روی کار آمد و احمد بن فهد حلی در این دوره عدة‌الداعی را نوشت و نام این نویسنده در مفاتیح الجنان آمده است؛ البته اصل کتاب مفاتیح از محدث قمی نیست بلکه از شیخ رحمت‌الله کرمانی است ولی چون نظم و نسق آن خیلی زیبا نبود و از سویی گفته شده بود که برخی مطالب اعتباری ندارد لذا شیخ عباس قمی این کتاب را پالایش کرد و نام آن را از مفتاح الجنان به مفاتیح‌الجنان تغییر داد. در این دوره یعنی حکومت مشعشیان مقتلی جعلی به نام ابومخنف نوشته شد که دخل و تصرف زیادی در آن وجود داشت که بنده آن را تصحیح و با عنوان «وقعة الطف» منتشر کردم. مقتل ابومخنف محرف بازاری غیرمعتبر است ولی متاسفانه برخی با انگیزه مالی آن را نشر و ترویج دادند. اشتباهات عظیمی در این کتاب وجود دارد؛ بنا بوده است که مطالب این کتاب از ابومخنف باشد ولی در سطر اول این کتاب، چند غلط بزرگ وجود دارد؛ یکی اینکه ابومخنف را شاگرد کلبی معرفی کرده است در صورتی که کلبی شاگرد ابومخنف بود همچنین شیعیان روز نهم یا تاسوعا را به ذکر حضرت ابوالفضل(ع) می‌پردازند ولی شیعه عرب براساس همین مقتل محرف، روز هفتم را بزرگداشت حضرت ابوالفضل(ع) در نظر می‌گرفتند.
فساد علمی و تقلب به مرحله حاد رسیده است
سیدحسین نبوی؛ عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی:
به نظر می‌رسد تقلب علمی بسیار زیاد شده، ولی اینکه عمومیت پیدا کرده است، به این معنا که همه آدم‌ها چنین کاری را انجام می‌دهند، مبالغه‌آمیز است. البته شیوع آن درست است، چراکه در مقطع دانشگاه و جاهای دیگر و همچنین در دوران مدرسه مشاهده می‌کنیم تقلب به اشکال گوناگون اتفاق می‌افتد و گویی تبدیل به یک پاره‌فرهنگ و رویه‌ای شده است که در بیشتر موارد دانش‌آموزان و دانشجویان آن را به کار می‌گیرند. البته آن‌قدر حاد نیست، اما افراد بسیاری گرفتار آن شده‌اند و فکر می‌کنند باید این کار را انجام دهند. بنده آمار دقیقی در اختیار ندارم، اما به میزان قابل ملاحظه‌ای از افراد مخصوصاً در دوران تحصیل با توجه به نوع نگرشی که آدم‌ها در سنین جوانی پیدا می‌کنند و فرهنگ جامعه و پیش‌زمینه چنین کنشی، دست به تقلب می‌زنند.
ارتقای فرهنگی جوامع اسلامی لازمه مقابله با گروه‌های تکفیری است
حجت‌الاسلام احمد شفیعی‌نیا؛ عضو هیئت علمی دانشگاه مذاهب اسلامی:
باید اسلام را در عرصه بین‌المللی به خوبی معرفی کنیم تا بتوانیم با افرادی که دنبال اسلام‌هراسی و پیامبرهراسی هستند مقابله کنیم بنابراین صِرف تهیه امکانات مادیِ امنیتی و گذاشتن نگهبان برای فلان حرم یا مجتمع، کفایت نمی‌کند بلکه باید فرهنگ جامعه اسلامی را ارتقا دهیم و اگر کج‌فهمی‌ها و نگاه‌ها و تصورهایی وجود دارد که قرآن‌پسند نیست آن را اصلاح کنیم. این تکلیف اصلی است که بر عهده متفکران و اسلام‌شناسان وجود دارد. البته نباید از تبیین صحیح اسلام‌دوستانه و انسان‌دوستانه و قرآن‌پسندانه از واقعیت‌هایی که در درون اسلام عزیز وجود دارد خوف کنیم چراکه چنین مواردی در سخنان بزرگان ما از شیعه و اهل سنت به میزان زیادی وجود دارد و تأکید شده کورکورانه عمل نکنید چون نتیجه آن برادرکشی در جامعه اسلامی است. امیدواریم چنین پدیده‌هایی با حمایت افرادی که تکلیف گفتن و نوشتن دارند تا اینکه واقعیت‌ها را به شکل درستی به جامعه اسلامی منتقل کنند و همچنین با حمایت نیروهای امنیتی، از جهان اسلام رخت بربندد.
آمرزش گناهان آینده در اثر زیارت امام حسین(ع) به چه معنا است؟
حجت‌الاسلام مهدی ساجدی؛ استاد حوزه و دانشگاه:
در مورد گناهان گذشته بحثی نیست و کسی که امام را زیارت می‌کند گناهان قبلی‌اش آمرزیده می‌شود ولی گناهان آینده به چه معنا است؟ اگر ما به معنای ظاهری روایت اکتفا کنیم باید بگوییم اگر طرف در آینده گناهی انجام داد خدا او را می‌بخشد گویی روایت ضمانت می‌دهد کسی که به زیارت آمد نگران آینده نباشد چون گناهان آینده هم بخشیده می‌شود. این معنای ظاهری منجر به اباحه‌گری می‌شود و نمی‌شود پذیرفت شخص به خاطر اینکه به زیارت آمده است در آینده هر گناهی انجام دهد بخشیده می‌شود؛ علاوه بر اینکه با فلسفه زیارت هم سازگار نیست چون قرار است شخص در اثر زیارت از گناه فاصله بگیرد لذا معنا ندارد زیارت تشویقی برای گناه کردن در آینده باشد.
نشانه‌های رهبری اخلاقی در سیره امام حسین(ع)
محسن رفعت، استادیار علوم قرآن و حدیث دانشگاه حضرت معصومه(س):
رهبری اخلاقی به معنای ظهور رفتارهای اخلاقی در همه روابط است و این رفتار را خودِ رهبر باید به واسطه روش‌هایی به عموم جامعه منتقل کند. ما با استفاده از این رویکرد، رهبری اخلاقی امام حسین(ع) در واقعه عاشورا را مورد بررسی قرار می‌دهیم. یک رهبر اخلاقی باید خصوصیاتی داشته باشد که از جمله آنهاصداقت‌پیشگی، صبوری، رعایت ادب، توان ایدئولوژیک و مردم‌داری است و همه این نشانه‌ها در سیره اخلاقی امام حسین(ع) قابل مشاهده هستند.
راز محبوبیت آیت‌الله ناصری بین جوانان ایرانی
آیت‌الله علی‌اکبر رشاد، رئیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی:
آنچه جهان امروز تشنه آن است معنویات دین اسلام است. دنیا تشنه است، جامعه تشنه است، جوانان تشنه هستند. سرّ محبویت آیت‌الله ناصری این است. در تهران در شب قدر نیم میلیون نفر در بازار تهران برای جلسه شیخ مجتبی تهرانی می‌آمدند و من برای اولین بار بدحجاب‌ها را در جلسه ایشان دیدم. ایشان چه می‌گفت؟ ماه رمضان فقه و اصول را تعطیل می‌کرد و همین احادیث اهل بیت(ع) را نقل می‌کرد. راز موفقیت آیت‌الله ناصری هم همین بود و امروز جوانان ما به چنین کسانی نیاز دارند.
آیا امام حسین(ع) را شیعیان کشتند
حجت‌الاسلام محمدرضا جباری، عضو هیئت علمی مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره):
یکی از شبهات مطرح این است که گفته می‌شود، شیعیان که مرکز تجمع آنها در کوفه بود به لشکر عبیدالله بن زیاد و شمر و عمرسعد پیوستند و نقش اصلی را در کشتار روز عاشورا بر عهده داشتند. به تعبیر دیگر اینکه شما شیعیان حسین بن علی(ع) را کشته‌اید و حالا برای او و خاندانش عزاداری می‌کنید. پاسخ این است که خیر چه کسی گفته است امام حسین(ع) را شیعیان کشته‌اند و اصلا چه کسی گفته است که مردم کوفه، شیعه بوده‌اند؛ در اینجا نوعی تسامح در تعابیر به کار رفته است. برخی شیعیان را به چند دسته تقسیم می‌کنند؛ تشیع محبتی، اعتقادی و سیاسی؛ کسی صرفا ادعای محبت به اهل بیت(ع) را دارد که وهابیت هم چنین مدعی هستند ولی آیا واقعا می‌توان آنها را شیعه نامگذاری کرد؟ مسلمانی است که اهل بیت(ع) را دوست دارد.
تشیع سیاسی هم کسانی بودند که در حالی که ابوبکر و عمر را قبول داشتند با علی(ع) هم به عنوان زعیم و رهبر جامعه اسلامی بیعت کردند و امام علی(ع) را سومین خلیفه می‌دانستند و عثمان را قبول نداشتند. تعداد زیادی از کوفیان این منش و روش را داشتند و در جنگ‌های دوره حضرت علی(ع) هم همراه ایشان بودند ولی شیعه اعتقادی مانند مالک و عمار و خزیمة بن ثابت نبودند لذا وقتی قرآن توسط عمروعاص بر سر نیزه رفت دچار تردید شدند و به حکمیت پیوستند و فریب معاویه را خوردند و خوارج از دل اینها بیرون آمد. در دوره ۲۰ ساله حکومت معاویه، چنین شیعیانی در کوفه نه تنها وجود داشتند بلکه رشد هم کرده بودند لذا درصد کمی از شیعیان کوفه واقعا شیعه اعتقادی و واقعی بودند؛ شمر که در دوران امیرالمؤمنین(ع) به نفع آن حضرت شمشیر زد و در لشکر امام(ع) جنگید و جانباز شد در جریان قیام عاشورا به دشمن خونین امیرالمؤمنین(ع) و امام حسین(ع) تبدیل شد و محور اصلی جرم و جنایت در عاشورا قرار گرفت.
انتهای پیام
