در میان سورههای قرآن کریم، سوره شریف تین با سوگندهای الهی به کوه مقدس، سرزمین امن و آفرینش نیکو، پیامآور کرامت انسان و یادآور مسیر رشد و بازگشت به پروردگار است. این سوره نهتنها از نظر محتوای معنوی سرشار از پیامهای اخلاقی و توحیدی است، بلکه در روایات اهل بیت(ع) جایگاهی ویژه در سلامتی، عافیت، آرامش قلب و گشایش در زندگی دارد. مطالعه روایات مرتبط با فضیلت این سوره، دریچهای تازه به سوی شناخت پیوند قرآن با زندگی روزمره ما میگشاید.
رسول خدا(ص) میفرماید: «هر کس سوره تین را قرائت کند، خداوند در دنیا دو خصلت به او عطا میکند؛ یکی عافیت و دیگری یقین و پس از مرگ، به تعداد کسانی که این سوره را قرائت کردهاند، ثواب روزه یک روز را به وی خواهد داد.» (مجمعالبیان، ج ۱۰، ص ۳۹۲)
همچنین فرمود: «هر کس سوره تین را قرائت کند، خداوند اجر بیشماری به او عطا میکند و مانند این است که رسول خدا(ص) را زیارت کرده است و اگر غمگین باشد، خداوند برای او گشایش ایجاد میکند.» (تفسیر البرهان، ج ۵، ص ۶۹۱)
و نیز فرمود: «هر کس دو رکعت نماز در شب سیزدهم شعبان بگذارد و بعد از سوره حمد، سوره تین را در هر رکعت بخواند، مانند آن است که ۲٠٠ بنده از فرزندان حضرت اسماعیل را آزاد کرده است. خداوند گناهان او را بهگونهای میبخشد که مانند روزی که از مادر متولد شده است، پاک میشود و به او اماننامه نجات از آتش جهنم عطا خواهد کرد.» (اقبالالاعمال، ج ۳، ص ۳۱۱)
همچنین امام صادق(ع) میفرماید: «هر شخصی که سوره تین را در نمازهای واجب یا مستحب خود بخواند، به اندازهای از نعمتها و بهرههای بهشتی به او داده خواهد شد تا راضی شود.» (ثوابالاعمال، ص ۱۲۳)
امیرالمؤمنین علی(ع) نیز فرموده است: «وقتی سوره تین را قرائت کردید، در پایان سوره بگویید: و نحن علی ذلک من الشاهدین.» (خصال، ص ۶۲۹)
امام صادق(ع) فرمود: «هر گاه سوره تین نوشته یا بر غذایی خوانده شود، خداوند هر آنچه را زیان میرساند، از او بازمیگرداند و به قدرت الهی، مایه شفا خواهد بود.» (اقبالالاعمال، ج ۳، ص ۳۱۱)
سوره تین در روایات، دارای آثار معنوی و دنیوی فراوانی دانسته شده است، از جمله عافیت، یقین، گشایش غمها، آمرزش گناهان، بهرهمندی از نعمتهای بهشتی و حتی تأثیر شفابخش در صورت کتابت یا قرائت بر غذا. این سوره از جمله آیاتی محسوب میشود که بر خواندن آن در نمازها و توجه به ذکر خاص پس از آن توصیه شده است.
سوره تین فراتر از تلاوت روزانه، پلی میان دل انسان و رحمت بیپایان خداوند است. این سوره میتواند در لحظههای نیاز، دستگیر قلب غمگین، درمانگر جان خسته و چراغی در مسیر یقین و آرامش باشد. هر بار که آیات آن بر زبان جاری میشود، یادآور این حقیقت است که انسان با حفظ پیوند با قرآن، میتواند به اوج کرامت خویش بازگردد و از نعمتهای الهی در دنیا و آخرت بهرهمند شود. شاید وقت آن رسیده باشد که تین را نه فقط در صفحه مصحف، بلکه در صفحه زندگیمان نیز جای دهیم.
امیرحسین شاهی راوندی
انتهای پیام